İhmal; üstüne düşeni zamânında yapmama, gereken ilgiyi göstermeme, önem vermeyip kendi hâline bırakma, boşlama, savsaklama, savsama gibi anlamlara gelir. İşte ihmal kelimesi ile ilgili cümleler.
– Maçlar yüzünden derslerini ihmal etmemeni umuyorum.
– Çocuklarımı da ihmal etmemem gerekiyor.
– Operatör, ihmâlin dâvet edeceği fenâ netîcelere dâir telkîninde devam ediyordu. (P. Safâ)
– Bu bölge, belediye tarafından çok ihmal edilmiş.
– Uğradığı değişiklikler, felâketler ve ihmaller, kaydettiği ileri ve mesut merhaleler ne olursa olsun o hep bu ilk kuruluş çağının havasını saklar. (A. H. Tanpınar)
– Sınıfın dersleri boş geçiyor, çocuklar ihmal ediliyor.
– Kapıyı kitlemeyi unutmak benim ihmalkarlığımdı.
– Her işini ihmal etmek artık sende bir alışkanlık haline gelmiş.
– Bunlardan biri zulüm, biri ihmalkârlıktır. (A. Kabaklı)
– Kocam beni tamamen ihmal ediyor.
– İstanbul’a inerken eldiven ve baston kullanmayı da ihmal etmez. (H. Taner)
– Kadın, çocuklarınca ihmal edilmekten yakınıyordu.
– Senin aileni ihmal ediyor olman asla kabul edilebilir bir şey değil.
– Ev ödevini unutman senin ihmalkarlığındı.
– Ama ben yaşımın toyluğuna kapılmış, ufak tefek ihmaller bulmuştum bu tercümede. (Y. Z. Ortaç)
– Kendi işlerimi ihmal ettiğim için şirkette işler yolunda gitmiyor.
– Sen kendini korumayı ihmal edersen Allah seni korumaz. (B. Felek)
– İşlerim çok yoğun, çocuklarımı da çok ihmal ettim.