Mağrur; kibirli, gururlu, kendisini önemseyen, kendini beğenmiş, büyüklenen, böbürlenen, kurumlu, büyüklenme belirtisi olan, gurur belirten, mutaazzım gibi anlamlara gelir. İşte mağrur kelimesi ile ilgili cümleler.
– İdris bir imparator gibi mağrurdu. (S. F. Abasıyanık)
– Şair ince, fakat mağrur bir gülümseyişle şu cevabı verdi.
– Ben hep bu dağın şöyle bir gördüğüm mağrur ve dumanlı başını düşünmüştüm. (A. H. Tanpınar)
– Gönlünün matemiyle mağrur olan kimseye / Cihanın acep hangi sevinci yüksek gelir? (E. B. Koryürek)
– Birincisi ne kadar mağrur ise öbürü o kadar yılışık… (Y. Z. Ortaç)
– Leyla Hanım, mağrur bakışlarıyla yürüyordu.
– İlmime mağrur olduğum içindir ki böyle cevâbından âciz kaldığım bir suâle mâruz oldum demiş. (F. Reşat)
– Halkının doğasında olan bir özelliği olarak, uzun boylu ve mağrur yapılıydı, oldukça güçlüydü.
– Mütevâzi olmadığı gibi asla mağrur ve mütekebbir de değildi. (Ö. Seyfeddin).
– İlmine mağrûr olanlar kaldı aşktan bî-nasîb. (E. Rûmî)
– Mağrur ve güçlü Dila Hanım, gururlu ve kendisine güvenen Karadağlı Rıza’ya karşı aşkının mı peşinden gidecektir yoksa kinin mi?
– Çok da mağrûr olma kim meyhâne-i ikbâlde / Biz hezâran mest-i mağrûrun humârın görmüşüz. (Nâbî)
– Kedi sokaklarda sürünürken bile, eğer sizden korkmadıysa yine mağrur, kibirli ve rahatına düşkündür. (C. Külebi)