Avrupa’da ilk defa gerçek anlamda yollar yapanlar, Romalılardır. Bu yolların en eskileri Roma’dan Capua’ya giden Via Latina ile Roma’dan Adriya denizine ulaşan Via Salina’dır. Her ikisi de Milâttan beş yüzyıl önce tamamlanmıştı.
İlk önemli Roma yolu olan Via Appia’nın yapımı, M.Ö. 312 yılında censor Appius Claudius Caecus tarafından başlatıldı. Roma’dan çıkan bu yol, Pontinus bataklıklarını geçerek, Vezüv’e ulaşıyordu. Via Appia’nın çakıl ve harç tabakalarından meydana gelen bir temeli ve çok iyi bitiştirilmiş moloz taşlarından bir döşemesi vardı. Bu yol, güneye doğru devam etti ve bütün İtalya yarımadasını aşarak Brundusium (bugünkü Brjndisi) limanına kadar ulaştı. Yapımına M.Ö. 220 yılında başlanan Via Flaminia, Roma’dan çıkıyor ve Via Aemilia’yla (M.Ö. 187) devam ederek, kuzeyde Bologna ilinin Parma ve Piacenza şehirlerine ulaşıyordu. İkinci derecede önemli diğer yollar, Roma imparatorluğunun her tarafına ağ gibi yayılıyordu. Bir Roma eyaleti haline gelen Galya’daki en eski yol, Via Domitia, Alplerden Pirenelere gidiyordu. Lugdunum’dan da (Lyon), birçok yol, çevreye yayılıyordu. Londinium da (Londra), Roma yollarının çıkış merkeziydi; Büyük Britanya’da ulaşımı sağlayan bu yollar, Hadrianus duvarına ve hattâ, İskoçya’daki Antonius surlarına kadar gidiyordu. Roma yolları boyunca seyahat edenler ve posta hizmetleri için konak yerleri yapılmıştı. Her bin adımda bir dikilmiş yol taşı, katedilen mesafeyi gösteriyordu. Roma yolları, son derece iyi seçilmiş güzergâhları ve sağlam taş şoseleri dolayısıyle Ortaçağ’da ve Yeniçağ’da kullanılmıştır.