Kuzey Atlantik’i geçişlerin en ünlüsü, Kristof Kolomb’un 1492 yılında yaptığı yolculuktur. O zamandan beri, insanlar gemileriyle, balonlarıyla ya da uçaklarıyla, Atlas Okyanusunun bir kıyısından öbürüne gittiler.
XIX. yüzyılda, büyük yelkenliler, Atlantik’i geçiş süresini kısaltmak için, hız yarışına girdiler. Ama 1819 yılında Savannah gemisinin, yolculuk boyunca 60 ila 80 saat çalışan bir buhar makinesinin desteğinden yararlanmasına rağmen, iki yakayı birleştirebilmesi için, yine de on altı gün yol alması gerekiyordu. Günümüzde United States, bu mesafeyi 3 gün, 10 saat, 40 dakika da aşarak, en hızlı geçişin «mavi şerit» ödülünü kazanmış bulunuyor. Kuzey Atlantik’i havadan geçiş, aşamalarla gerçekleştirildi. 1919’da George Scott, 108 saatlik bir yolculuktan sonra, İskoçya’yı Labrador’a bağladı. Aynı yıl, Brown ve Alcock, 3000 kilometrelik mesafeyi 16 saatlik uçuşla katederek, Nevvfounland’dan İrlanda’ya ulaştı. 1927yılında Nungesser ve Coli, Atlantik’in öbür yakasına gitmek üzere Fransa’dan ayrıldılar; ama, okyanusun üzerinde kayboldular. Aynı yıl Amerikalı Lindbergh, Spirit of Saint-Louis adlı uçağıyla, tek başına, Amerika-Avrupa yönünde yola çıktı ve ilk defa, iki kıtayı birbirine bağlamayı başardı. Havacı 6000 kilometrelik yolu, hiç bir yere uğramadan, 34 saatten daha kısa bir sürede almıştı. İnişinde, Fransızlar kendisini unutulmayacak bir sevgi gösterisiyle karşıladılar. 1930 yılında Coste ile Bellonte, Paris’ten New York’a uçtular. 37 saat havaya dayanmaları gerekti; zira bu yönde rüzgâr elverişsiz ve şiddetliydi.
Atlas Okyanusu
Atlas Okyanusu veya Atlantik Okyanusu, Büyük Okyanus’tan sonra ikinci büyük okyanustur. Bir zamanlar tek parça olan ana kıtanın bölünmesiyle oluşmuştur. Avrupa ve Afrika’yı Amerika`dan ayırır. Yan denizleri ile birlikte 106,400,000 kilometre kare yüzölçümü ile yeryüzünün beşte birini kaplar. Atlas Okyanusunun ortalama derinliği 3.646 m’dir.
