Bazalt, yerkabuğunun çatlaklarından dışarı çıkan erimiş lavların soğuyup katılaşmasıyla oluşan volkanik bir kayaç türüdür. Yani bazalt, volkanik kaya kütlelerinden biridir.
Bazaltların rengi kurşuni ya da siyah, yoğunluğu da öbür volkanik kayaçların çoğundan daha fazladır. oğada kütle, damar ve akıntı halinde bulunur. Başlıca özelliklerinden birisi, altıgen prizmalar biçiminde, büyük sütunlar meydana getirmesidir. Bu sütunlar, mağma akıntılarının soğuyup büzülmesinden ileri gelmiştir. Yeryüzünde çok yaygın olan volkanik kayaçlara, örneğin riyolite oranla silis içeriği daha düşük, demir ve magnezyum oranı ise oldukça yüksektir. Yapısındaki başlıca mineraller feldispat, piroksen, olivin ve demir oksitleridir. Bazalt kayaçlarının hemen hepsi kristalli yapıdadır; yalnız lavların hızla soğumasıyla oluşan bazaltlar camsı bir görünüm kazanır.
Okyanus sırtlarındaki ve okyanus tabanındaki yanardağ patlamaları bazalt oluşumuna yol açar. Örneğin İzlanda Adası okyanus sırtındaki, Hawaii Adaları ise okyanus tabanındaki yanardağlardan püsküren lavların katılaşmasıyla oluşmuş bazaltlı adalardır. Japonya ve ABD’de okyanus kıyısındaki yanardağların lavları silisçe daha zengin olduğu için, buralarda bileşimi granite benzeyen riyolit gibi kayaçlar daha yaygındır.
Erimiş lav akıntılarının çok geniş alanları kaplamasıyla yeryüzünde sınırsız bazalt bölgeleri oluşmuştur. Örneğin ABD’nin kuzeybatısında, Hindistan ve Brezilya’da binlerce kilometre genişliğinde bazalt platolan vardır. Çok akışkan olan bazalt lavları yavaş yavaş soğurken, katılaşan lav kütlesi büzülüp çatlayarak çok köşeli sütunlar oluşturur. Bazalt sütunlarının en çarpıcı örnekleri, İskoçya açıklarındaki Staffa Adası’nda bulunan Fingal mağarasında ve Kuzey İrlanda’nın Antrim bölgesindeki Devler Yolu’ndadır. Ayrıca ABD’de Hudson Irmağı boyundaki Palisades’de ve California’nın Yosemite Ulusal Parkı yakınlarındaki Şeytan Kazıkları’nda da bu tür oluşumlar bulunur.