Doğacak yada doğmuş bebeğiniz için her dönem popülerliğini koruyan, son dönemlerde moda olan veya nadir bulunan T harfi ile başlayan en güzel erkek bebek isimleri ve anlamları bu sayfada derledik.
Dünyada ve ahirette bütün insanlar ismiyle çağrılacağından dolayı doğacak çocuğa manası güzel bir isim takmak gerekiyor. Yani çocuğa verilen isim, hem dünyada hem de ahirette geçerlidir. Yeni doğan çocuğa güzel isim vermek, her Müslüman ebeveynin en önemli görevidir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) sadece çocukların değil, yetişkinlerin ismiyle de alâkadar olmuş; kötü anlama gelen isimleri, güzel anlama gelen isimlerle değiştirmiştir.
“Sizler kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleriyle çağrılacaksınız. Öyleyse isimlerinizi güzel yapın.” (Ebu Davud, Edeb 69) Yeni doğan çocuğa isim koymak, bir şahsa, sırtında hayatı boyunca taşıyacağı bir anlam etiketi yüklemektir. Bu sebeple çocuğunuza isim takarken, söyleniş ve mâna güzelliği taşıyan isimler koymamız gerekiyor.
Çocuğa isim (ad) seçilirken gayet titiz davranılması gerektiğini belirten Peygamber Efendimiz (sav), “Siz kıyamet gününde hem kendi adınızla, hem de babalarınızın adıyla çağırılacaksınız; bu sebeple kendinize güzel adlar koyun” buyurmuştur (Ebû Dâvûd, “Edeb”, 61; Müsned, V, 194).
Dilerseniz aşağıdaki listeden bir isim bularak ve anlamını öğrenerek bebeğinize güzel bir isim bulun.
T harfiyle başlayan erkek isimleri ve anlamları
Tanrıöver: Güzelliği ve dürüstlüğüyle Tanrı övgüsüne kavuşmuş olan. 2. Tanrıcı.
Tanrıverdi: Tanrı’nın sevgili kulu. Allah vergisi olan.
Tansal: Güzelliğiyle nam salan.
Tansan: Güzelliğiyle nam salmış olan.
Tansel: Tan vaktinin güzelliğini kendinde yansıtan.
Tansen: Gerçekten güzelsin.
Tanser: Güzelliğin bilinsin.
Tansev: Güzelliği sev.
Tanseven. Güzeli seven.
Tansever: Güzeli sever.
Tansı: Tan kadar güzel.
Tansoy: Tan gibi güzelliğe sahip bir soydan gelen.
Tantürk: Güzel, ay
dınlık Türk.
Tanuğur: Uğurlu güzel.
Tanver: Güzelliğin yansısın.
Tanyel: Güzelliğin rüzgar gibi etkili.
Tanyeri: Güneş doğmak üzereyken aydınlanan yer.
Tanyıldız: Göz kamaştıran bir güzelliğe sahip olan. 2. Çoban yıldızı.
Tanyol: Şafak yolu. 2. Tan vakti.
Tanyüz: Güzel yüzlü.
Tanzer: Güzelliğiyle değer kazanan.
Taran: Geniş alan.
Tarcan: Ayrıcalıklı dost.
Targan: Ayrıcalıklı, saygın.
Tarhan: Oğuzlarda demirci ustası, esnaf.
Tank: Sabah yıldızı, venüs. 2. Yol.
Tarım: Toprak üzerinde yapılan çalışma.
Tarımanı Ekip biçen, tarım yapan kişi.
Tartmert Tarımla uğraşan.
Tarkan: Savaşçı.
Taşad: Adı gibi kendisi de sert olan kişi.
Taşan: Çoşkulu olan.
Taşar: Coşkulu, coşkun.
Taşcan: Taş gibi sağlam can dost.
Taşdemir: Çoşkusunu belli etmeyen. 2. Demir gibi sert kişi.
Taşel: Sağlam güçlü el.
Taşert Güçlü kuvvetli, sağlıklı.
Taşhan: Sert hükümdar.
Taşkan: Taş gibi sert bir soydan gelen.
Taşkent: Özbekistan’ın başkenti. 2. Şehrin zorlukları karşısında sert olabilen.
Taşkın: İçi içine sığmayan, coşkulu. 2. Su baskını.
Taşkınad: Adı gibi kendisi de coşkulu olan.
Taşkınalp: Coşkulu yiğit.
Taşkınay: Ay gibi güzel ve coşkulu.
Taşkınel: Coşkulu el. 2. Coşkun kişi.
Taşkıner: İçi içine sığmayan yiğit
Taşkınhan: Coşkulu hükümdar.
Taşkınkan: Coşkulu bir soydan gelen.
Taşkınsoy: Coşkulu bir soydan gelen.
Taşkıntay: Coşkulu genç.
Taşkıntürk: Coşkulu Türk.
Taşkıranı Güçlü kuvvetli.
Tatar: Bir Türk kavmi. 2. Posta sürücüsü.
Tatarhan: Tatar hükümdarı
Tatarkan: Tatar soyundan gelen kimse.
Tatarsoy: Tatar soyundan gelen kimse.
Tav: Işık.
Tav: İşlenecek bir nesnede ısının, nemin yeterli olması. 2. En uygun durum ve zaman.
Tavık: Güneşli havada yağan yağmur.
Tavlan: Tavlanmak işi.
Tavlı: Tavlanılmış. Tay: At yavrusu. 2. Denk eşit, eş. 3. Genç.
Tayak: Sığınılacak şey, esirgeyen koruyan.
Tayanç: Dayanma gücü, sabır.
Tayaydın: Nur yüzlü çocuk.
Taybars: Genç ve pars gibi güçlü.
Taybek: Genç ve güçlü.
Tayberk: Genç ve güçlü.
Tayboğa: Boğa kadar güçlü.
Taycan: Gençliği ve içtenliği kaynaşmış olan.
Taydaş: Gençler.
Taydemir: Genç ve güçlü.
Tayfun: Güçlü fırtına.
Tayfur: Bir kuş türü.
Taygan: Tek olan.
Taygun: Çocuk, torun.
Tayguner: Yiğit çocuk.
Tayı: Bir işi kendi isteğiyle yapan.
Tayip: İyi, hoş güzel.
Taykut: Kutlu, uğurlu çocuk.
Taylan: Yakışıklı ve sırım gibi genç.
Taylaner: Yakışıklı ve güçlü kişi.
Tayman: Genç, deneyimsiz.
Taymaz: Dengeli kişi.
Taypars: Pars gibi güçlü genç.
Tayyar: Uçan, uçucu.
Tayyip: İyi, güzel, hoş.
Teber: Dervişlerin taşıdıkları yarım ay biçimindeki balta.
Tecelli: Görünme, ortaya çıkma
Tecer: Her şeyden uzaklaşma.
Tecik: Tutumlu, idareli.
Tecimen: Ticaretle uğraşan.
Tecimer: Ticaretle uğraşan.
Tecir: Celepçilikle uğraşan.
Teda: Esin.
Tedü: Deneyimli, zeki.
Tefik: Yalan söyleme, iftira atma.
Tegin: Uğurlu
Tekalp: Eşi, benzeri olmayan yiğit.
Tekant: Sarsmak.
Tekay: Eşi benzeri görülmemiş, ay gibi güzel.
Tekbay: Eşsiz bir saygınlığı olan
Tekcan: Eşsiz dost.
Teker: Eşi benzeri bulunmayan yiğit
Tekeş: Birbirine uyan.
Tekil: Eşsiz.
Tekin: Uğurlu. 2. Eski Türklerde bir babanın taşınmaz mallarının mirasçısı olan en küçük oğul,
Tekinad: Uğurlu ad.
Tekinalp: Tek ve eşsiz yiğit,
Tekinay: Uğurlu ay.
Tekindağ: Uğurlu dağ,
Tekinel: Uğurlu el.
Tekiner: Uğurlu kişi
Tekinhan: Uğurlu hükümdar.
Tekinkan: Uğurlu soydan gelen.
Tekinkılıç: Uğurlu kılıç.
Tekinsoy: Uğurlu soydangelen.
Tekinsu: Temiz su.
Tekintay: Uğurlutay.
Tekintuğ: Uğurlu başlık. .
Tekintürk: Uğurlu Türk.
Tekmil: Olgunlaştırma. 2. Bitirme, tamamlama, bütünleme.
Tekol: Benzersiz ol.
Tekoşer: Bilinçli, şuurlu.
Tekoşin: Kavga, mücadele.
Teköz: Benzersiz bir dürüstlük karakteri taşıyan.
Teközer: Benzersiz bir dürüstlük karakteri taşıyan yiğit kişi.
Teksen: Benzersiz olan.
Teksoy: Eşsiz soydan gelen.
Tektaş: Çok değerli, kolay kolay bulunmayan.
Tekün: Çok ünlü.
Telim: Kibir, kibirli.
Temel: Bir şeyin gelişimi için gereken ilk öğeler. 2. En önemli, esas.
Temen: Değer.
Temir: Demir.
Temirkut: Demir gibi güçlü.
Temiz: Her anlamda temiz olan.
Temizad: Adı gibi kendide dürüst oları.
Temizalp: Dürüstlüğü ve yiğitliği konuşulan.
Temizcan: Dürüst ve içten dost.
Temizel: Dürüst insan.
Temizer: Dürüst kişi.
Temizhan: Dürüst hükümdar.
Temizkal: Her anlamda dürüstlüğünü koru.
Temizkan: Dürüst bir soydan gelen.
Temizol: Her anlamda dürüstlüğünü koru.
Temizöz: Dürüst karakterli.
Temizsan: Dürüstlüğüyle anılan.
Temizsoy: Dürüst bir soydan gelen.
Temiztürk: Dürüst Türk.
Temiztay: Dürüst genç
Temren: İlkel silahların ucundaki sivri demir.
Temuçin: “Timuçin” adının bir başka söyleniş biçimi.
Temür: Demir.
Tengiz: Deniz.
Teoman: Hun imparatoru Mete Han’ın babası.
Tercan: Delikanlı.
Terim: Belirli bir kavramı olan özel söz.
Terşeref: Şerefli, namuslu, saygın.
Teşrif: Şereflendirme, onurlandırma.
Tetik: Çabuk davranan, çevik, dikkatli, uyanık. 2. Dikkat ve özen gerektiren nazik iş. 3. Ateşli silahları ateşlemek için çekilen küçük manivela.
Tetikel: Becerikli el 2. El hüneri olan.
Tetiker: Dikkatli, uyanık yiğit,
Tevfik: Uygun duruma getirme. 2. Uzlaştırma. barıştırma. 3. Tanrı’nın yardımına kavuşma.
Tevhid/Tevhit: Birleştirme. 2. Tanrı’nın tek olduğuna inanmak. 3. Allah’ın birliği inancını işleyen
manzume. 4. Tektanrıcılık.
Tevs: Sakinlik, durgunluk.
Tevsen: İnatçı.
Teyan: Botanda Kürt aşireti.
Teytik: “Tevfik” isminin bir başka biçimde söylenişi.
Teymin: Uğurlu olsun.
Tez: Çabuk olan, süratli olan.
Tezal: Hızlan.
Tezalp: Çabuk, hızlı, yiğit.
Tezel: Bir işin üstesinden kolaylıkla gelebilen.
Tezer: Çevik kişi.
Tezeren: Hızla yakalayan.
Tezkan: İçi içine sığmayan, kanıkaynayan.
Tezol: Çabuk davran, hızlan.
Tıtan: Yunan mitolojisinde güçlü kişi.
Tibet: Çin’in batısında özerk bölge.
Tilmaç: Çevirmen.
Timuçin: Moğol İmparatorluğu’nun kurucusu.
Timur: Moğol İmparatoru. 2. Demir.
Timurcan: Demir gibi olan.
Timurhan. Büyük hükümdar.
Timurkan: Hükümdar soyundan gelen.
Timurlenk: Timurlular hanedanının kurucusu ve ilk hükümdarı.
Timuröz: Karakteri demir gibi olan. 2. Sağlam kişilik.
Timurtaş: Demir ve taş gibi sert olan
Tin: Tepe, zirve, sağlam.
Tinkut: Şanslı ve kutsal bir kişiliği olan.
Tirmeh: Temmuz
Tokalp: Gözü gönlü tok olan yiğit.
Tokay: Dolunay, zengin, nehir kıvrımı.
Tokcan: Gönlü tok olan
Tokdemir: Sağlam demir.
Toker: Gözü gönlü tok yiğit.
Tokgöz: Gözü gönlü tok olan.
Tokhan: Gözü gönlü tok hükümdar.
Toktamış: Bir yere
yerleşmiş olan.
Tolay: Cemaat. 2. Topluluk.
Tolga: Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
Tolgahan: Güçlü lider.
Tolgan: Gezinen.
Tolgay: Çevre.
Tolon: Ay’ın on dördü, dolunay.
Tolonay: Dolunay, mehtap.
Tolun: Dolunay.
Tolunay: Dolunay.
Tolunbay: Kişiliği gelişmiş.
Tongal: Zengin, varlıklı.
Tongar: Ulu, yüce, kudretli.
Tonguç: İlk çocuk.
Topaç: Vücutça toplu ve sağlıklı. 2. Koni biçiminde ucu sivri oyuncak.
Topak: Avuç içinde yuvarlak bir biçim verilen hamur parçası.
Topdemir: Top şeklinde yuvarlak demir.
Toper: Güçlü, yiğit.
Toperi: Güçlü, yiğit.
Topuz: Ucu top biçiminde eski bir silah. 2. Top biçiminde toplanmış saç. 3. Bir şeyin elle tutulabilen çıkıntısı.
Tor: Toy, işe alışkın olmayan. 2. Olgunlaşmamış. 3. Çekingen, acemi, utangaç.
Toralp: Utangaç yiğit.
Toraman: Güçlü, kuvvetli. 2. Genç irisi.
Toran: Genç irisi.
Torcan: Utangaç.
Torban: Utangaç hükümdar.
Toril: Mardin bölgesinde bir bölge.
Torin: Soylu, asil.
Torkal: Mütevazi
Torkan: Mütevazi bir soydan gelen.
Torlak: Çok yakışıklı.
Toros: Güney Anadolu’da bir dağ.
Torumtay: Deve yavrusu.
Torun: Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu.
Tosun: Sağlıklı delikanlı.
Toy: Gençliği nedeniyle deneyimsiz olan. 2. Ziyafet.
Toyboğa: Genç boğa.
Toycan: Deneyimsiz.
Toydemir: Deneyimsiz
Toydeniz: Deneyimsiz.
Toyga: Kalın sopa.
Toygar: Tarla kuşu.
Toygun: Genç delikanlı.
Toyka: Kalın sopa.
Tozan: Toz tanesi. 2. Tozu çok olan yer.
Tozun: Çok gezinen.
Tökel:Çok.
Töregün: Gündemde. 2. Geleneğe uygun.
Töreban: Görgülü hükümdar.
Törel: Töreyle ilgili.
Törüm: Yaradılış.
Töz: Kök, asıl, cevher.
Tözüm: Mütevazi.
Traje: Gökkuşağı.
Truske: Işın.
Tufan: Şiddetli yağmur. 2. Çok yoğun, çok şiddetli. 3. Nuh peygamber zamanında yağdığı ve bütün dünyayı su baskını altında bıraktığı anlatılan şiddetli yağmur.
Tugay: Askeri birlik.
Tuğ: Sorguç.
Tuğal: Çalış, çabala, başar.
Tuğal: Sancaktar.
Tuğalp: Başarının peşinde olan yiğit.
Tuğbay: Başarılı ve saygın kişi. 2. Tugay komutanlığı yapan albaylara eskiden verilen ad.
Tuğcu: Tuğ taşıyan.
Tuğkan: Başarılı bir soydan gelen.
Tuğlu: Başarılı.
Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan işaret. 2. Metal paranın resimli yanı, tura.
Tuğrul: Ak doğan, yırtıcı kuş. 2. Selçuklu devletinin kurucusu.
Tuğrultekin: Uğurlu kişi.
Tuğsan: Başarılarıyla nam salmış olan.
Tuğsel: Başarıları dilden dile dolaşan.
Tuğser: Başarılarının karşısında alçak gönüllü olan.
Tuğtaş: Başarılı ve sert kişi.
Tuğtay: Başarılı genç.
Tuğtekin: Başarılı ve Uğurlu.
Tuhfe: Armağan.
Tulga: “Tolga’” adının bir başka söyleniş biçimi.
Tulgar: Güçlü karakter.
Tuli: Doğma, doğuşla ilgili.
Tulun: Dolun. Tuman: Don, şalvar, külot.
Tun: Gizli yer.
Tuna: Avrupa’nın en uzun ırmağı. 2. Çok havalı.
Tunacan: Havasından geçilmeyen.
Tunaer: Çok yakışıklı yiğit kişi.
Tunak: Işıklı, mehtaplı gece.
Tunakan: Kendine güvenen bir soydan gelen.
Tunca: Meriç Irmağı ‘nın bir kolu.
Tuncal: Al renginde tunç.
Tuncay: Tunç renginde ay.
Tuncel: Tunç gibi olan.
Tuncer: Tunç gibi güçlü.
Tunç: Bakır, çinko, kalay alaşımı, bronz. 2. Sağlamlık. 3. Koyu kızıl renkte olan.
Tunçad: Adı gibi kendi de güçlü Olan.
Tunçalp: Tunç gibi güçlü kuvvetli yiğit.
Tunçaslan: Çok güçlü olan.
Tunçay: Güçlü ve güzel.
Tunçbilek: Güçlü kişi.
Tunçdağ: Güçlü ve azametli.
Tunçdemir: Altedilmesi imkansız olan.
Tunçel: Tunç gibi güçlü el,
Tunçer: “Tuncer” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tunçhan: Hakanlar hakanı.
Tunçkan: Çok güçlü bir soydan gelen.
Tunçkol: Güçlü, kuvvetli.
Tunçkurt: Güçlü ve kurnaz kişi.
Tunçsoy: Çok güçlü bir soydan gelen.
Tunçtan: Altedilmesi imkansız olan.
Tunçtürk: Çok güçlü Türk.
Tunguç: “Tonguç” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tunguz: Sibirya’da yaşayan göçebe bir topluluk.
Tura: Tuğra. 2. Halat gibi örülmüş iplik çilesi. 3. Bazı oyunlar da vurmak için kullanılan düğümlenmiş mendil.
Turaç: Soyu azalmış bir kuş türü.
Tural: Durur, yaşar.
Turalp: Genç yiğit.
Turan: Turancıların dünyadaki bütün Türkleri birleştirerek kurmayı amaçladıkları devletin adı.
Turatekin: Koruyucu yiğit.
Turcan: Samimi genç.
Turfa: Az bulunur.
Turgay: Tarla kuşu.
Turgut: Yaşanılan konut.
Turhan: Hükümdar Soyundan olan.
Turkan: Fedai.
Tuti: Konuşmayı seven. 2. Papağan türünden taklitli sesler çıkaran kuş, dudu kuşu.
Tutun: Ev, aile.
Tuyan: Zengin.
Tuygun: Genç irisi. 2. Duygusal.
Tuyuğ: Şarkı, türkü.
Tuz: Sevimlilik.
Tuzer: Sevimli delikanlı.
Tüblek: Asalet akan.
Tükel: Tam, bütün.
Tülek: Delikanlı. 2. Zengin ve saygın kişi.
Tümcan: Uğruna feda olsun canım.
Tümel: “Temel” isminin bir başka söyleniş biçimi.
Tümen: Büyük küme, yığın. 2. On binlerden oluşan birlik. 3. On bin, pek çok.
Tümer: Yiğit.
Tümerdem: Faziletli.
Tümerk: Güçlü, kuvvetli.
Tümerkan: Yiğit soydan gelen.
Tümerkin: Olgun.
Tümkan: Canlı, sağlıklı.
Tümkurt: Güçlü ve kurnaz.
Tümkut: Güçlü ve aziz kişi.
Tüner: Delikanlı kişi.
Türabi: Toprakla ilgili.
Türe: Adalet.
Türegün: Adaletli gün.
Türehan: Adaletli hükümdar.
Türel: Hukuksal.
Türeli: Haktan yana olan.
Türemen: Hukukçu.
Türev: Ortaya çıkan.
Türk: Türk soyundan gelen halk.
Türkad: Adıyla ve Türklüğüyle gurur duyan.
Türkalp: Yiğit Türk.
Türkbay: Saygın Türk.
Türkbey: Saygın Türk.
Türkcan: İçten, samimi Türk.
Türkdoğan: Türk doğan.
Türkdoğdu: Bir Türk’ün özelliklerini taşıyarak doğdu.
Türker: Yiğit Türk.
Türkeş: Orhun yazıtlarında söz konusu edilen bir kahramanın adı.
Türkiz: Peşinden gidilmesi gereken Türk.
Türkkan: Türk kanı taşıyan.
Türkmen: Oğuz Türklerinden bir boy ve bu boydan olan kimse.
Türkol: Türk gibi ol.
Türköz: Türk gibi karakterli.
Türksan: Türklüğüyle nam kazanmış olan.
Türksay: Saygın Türk.
Türksel: Çoşkulu Türk.
Türksev: Sevilen Türk.
Türkseven: Sevilen Türk.
Türkyılmaz: Hiçbir şeyden yılmayan Türk.
Türkşen: Neşeli Türk.
Türünk: Çalışkan.
Tüvan: Güç, kuvvet.
Tüzeer: Hukuktan yana olan.
Tüzel: Hukuki.
Tüzemen: Adaletli.
Tüzmen: Adaletli.
Tüzünalp: Sakin yiğit.
Tüzüner: Sakin yaradılışta olan.
Tüzünkan: Soylu kandan gelen.
Tüzünsoy: Soyluların soylusu.
Tüzüntürk: Soylu Türk, asil Türk.
Yeni doğan bir çocuğa nasıl isim verilir?
Dinimizde yeni doğan bir çocuğa aşağıda madde madde vereceğimiz hususların uygulanması müstehap olarak görülmüştür:
* Yeni doğan çocuğa süt vermeden evvel ağzına yumuşatılmış hurma gibi tatlı bir şeyler sürülür.
* Çocuğa doğunca veya doğumu müteakip yedinci günü adı konur.
* Doğduktan sonra hemen ölen çocuğa da ad konur. Yıkanır cenaze namazı kılınır.
* Çocuğun ismini ilmiyle âmil, ehli salih bir zata koydurmak iyidir. Ashab-ı kiram çocuklarına isimlerini Peygamber Efendimiz’e verdirmeyi tercih etmişlerdir.
* Çocuk isim koyacak kişinin kucağına verilir. Kişi abdestli bir şekilde kıbleye döner, önce sağ kulağına ezan, sol kulağına ise kamet okur ve üç kere çocuğun sağ ve sol kulaklarına ismini tekrar eder.
* Çocuğa isim koyduktan sonra hayır duada bulunulmalıdır. Peygamber Efendimiz: ‘Ya Rabbi bu çocuğu hayırlı ve salihlerden eyle ve onu güzel bir şekilde yetişmesini sağla’ diye dua etmiştir.
* Durumu iyi olanlar için Allah’ın vermiş olduğu çocuk nimetine karşı bir şükür olarak çocukların doğumlarının yedinci gününde kurban kesmek sünnettir. Bu kurbana akika kurbanı denilmektedir. Yine bu günler çocuğun başının tıraş edilip, çıkan saçın ağırlığınca veya takdiri bir ağırlık olarak altın alıp sadaka vermek müstehaptır.