İlmi adı “papaver rhaeas”tır. Kırlarda, tarlalarda, yaz başlarında kendi kendine yetişen kır çiçeklerindendir. En çok kullanılan yeri çiçekleridir. Bu çiçekleri yaz aylarında toplanır, sıcak bir binada veya münasip hararet derecesi bulunan bir fırında kurutulur. Kururken temiz kâğıtlar üzerine yayıp birbirine yapışması ve bozulup siyahlaşmaması için ara sıra alt üst edilmesi lâzımdır.
Gelincikten yapılan şurupların rengi gayet güzel, kırmızıdır. Bu şurup, göğüs yumuşatıcı diğer şuruplara katmak suretiyle kullanılır. Gelincik, göğüs ve akciğer nezlelerinde şifalı bir tesir gösterir. Göğsü yumuşatır, öksürüğün boğazlarda yaptığı gıcığı giderir. Nezlelerde, bronşitlerde, soğuk algınlıklarında gayet iyi gelir.
Gelincik çiçekleri vücuda sükûnet ve uyku verir. Bazı memleketlerde halk, gelincik çiçeklerini bal ve şurup gibi bazı tatlı maddelere karıştırarak macun gibi yapıp uykusuzluk hallerinde kullanırlar. Lezzet, acı olduğu için en çok şumbu kullanılır. Gelinciğ, esk.den yılancığa karşı kullanırlardı.
Zeytin yağıyla kâfi miktarda gelinciği hal etmeli ve yanık yerlere sürmelidir. Bu yağ yanığın sancısını keser ve kızarmasına mani olur. Çabuk iyi eder ve kurutur. 12 gram gelincik çiçeği bir litre suda haşlaması kan tükürme ve kan kusmada faydalı olur. Gelincik şurubu nefes darlığı, astım, bronşit, göğüs nezleleri ve bilhassa çocukların boğmacasında çok faydalıdır. Çiçeğin suyunu sirkeye katıp başa sürülse, baş ağrısını giderir. Yaprağını dövüp, suyunu burun kanı durmayan insanın alnına koysalar burun kanamasını durdurur.
Çiçeğini kaynatıp saça sakala sürseler saçı sakalı simsiyah eder. Birer bardak süt ile gelincik çiçeğinden altışar gram yutulursa balgamı ve kann ağrısını keser. Su ile kaynatılarak içilirse hanımlann sütünü çoğaltır. İç yağı ile fitil yapılır rahime konursa aybaşı kanını söktürür.