Karşıt kavramları karşılayan, birbirleriyle çelişen anlamlar içeren sözcüklere “zıt anlamlı sözcükler” denir. Diğer bir ifade ile, anlamca birbirinin karşıtı olan kelimelere ‘Zıt anlamlı kelimeler’ denir. Türkçemizde her sözcüğün eş anlamlısı olmadığı gibi zıt anlamlısı da yoktur. Zıt anlamlı sözcükler genellikle nitelik veya nicelik bildiren sözcüklerde yani sıfat ve zarf özelliğindeki sözcüklerde bulunur. Özel isimlerin zıt anlamlısı yoktur. Bir kelimenin olumsuzu zıt anlamı değildir. İşte Ç harfiyle başlayan zıt anlamlı kelimeler.
Çirkin: güzel
Çarpık: doğru, düzgün, muntazam.
Çatık: neşeli, güler yüzlü,
Çetin: kolay, yumuşak,
Çıldırmak: akıllanmak,
Çift: tek, yalnız,
Çözmek: bağlamak, düğümlemek,
Çürük: taze, iyi, sağlam.
Çabucak: çok ağır, çok yavaş.
Çabuklaşmak: ağırlaşmak, yavaşlamak,
Çabuklaştırmak: yavaşlatmak, ağırlaştırmak,
Çağcıl: geri kafalı, mutaassıp,
Çağıldamak: sessiz akmak,
Çakırkeyf: ayık.
Çakışmak: kopmak, ayrılmak, kurtulmak, çözülmek, serbest kalmak,
Çabuk: ağır, ağır ağır, yavaş, yavaş yavaş,
Çaktırmadan: açıkça,
Çalar: (saat için) zilsiz, çansız.
Çalık: doğrulmuş, düzelmiş, doğru, akıllı, aklı başında,
Çalışkan: tembel, miskin,
Çalışmak: tembellik etmek.
Çamur: kuru toprak,
Çapkın: ciddi, ağırbaşlı, uslu.
Çapraşık: kolay, anlaşılır, açık, görünen,
Çarçabuk: yavaş yavaş, ağır ağır.
Çarçur etmek: hesaplı olmak, tutumlu olmak,
Çabukluk: yavaşlık, ağırlık,
Çalışma: tembellik, boş oturma.
Çarpıtmak: doğrultmak, düzeltmek,
Çatak: düz, kolay, yalın,
Çatallaşmak: basitleşmek, açılmak.
Çatmak: rahat durmak,
Çekici: itici, çirkin, antipatik,
Çekingen: girgin, pervasız,
Çekinmeden: korkarak, çekinerek.
Çekinmek: korkmamak, utanmamak.
Çekişme: uyuşma, anlaşma, iyi geçinme,
Çelişki: tutarlılık, uyarlılık.
Çetrefil: açık, durgun,
Çevrelemek: serbest bırakmak, koyuvermek,
Çıkmak: girmek, saklanmak,
Çıkmaz: dipli, çıkar, neticeli, sonlu, sonuçlu,
Çılgın: akıllı, uslu
Çıplak: giyinik, örtülü,
Çifter çifter: teker teker, ayrı ayrı.
Çiğ: pişmiş, yerli yerinde, kibar,
Çilekeş: huzurlu, sıkıntısız.
Çoğalmak: azalmak, eksilmek,
Çoğu zaman: bazen, nadiren,
Çokluk: azlık,
Çolpa: becerikli, hünerli, bilgili,
Çorak: verimli, bitek,
Çöreklenmek: kalkmak, doğrulmak,
Çözüm: sorun,
Çukur: tümsek,
Çukurlaşmak: tümsekli olmak, tepeli olmak,
Çok: az, kıt.
Çoğul: tekil.
Çelişik: uyumlu,
Çaçaron: suskun
Çağdaş: bağnaz, ilkel, çağdışı
Çağırmak: kovmak
Çarpraz: düz
Çekmek: itmek
Çevik: hantal
Çıkış: giriş
Çıktı: girdi
Çömez: usta