Acarlar ya da Acaralılar, Kafkasya’nın güneyinde Karadeniz’in bitim noktasında yaşayan küçük bir boy’dur. Diğer bir ifade ile Acarlar, Gürcistan’ın güneybatısında bulunan Acara bölgesinin yerel halkına verilen addır. Acarlar ya da Acaralılar denilen bu boy, kökenleri yönünden Gürcüleri andırır, konuştukları dil de Gürcüceye çok benzer. Dillerinde ayrıca bölgeye deniz yoluyla gelen bazı topluluk dillerinin etkisi görülür. Büyük bir kesimi 16. yüzyıl ortalarında Osmanlı egemenliğine girdikleri gibi kendiliklerinden Müslümanlığı kabul ettiler. 1878’de Berlin Antlaşması ile Acarların yaşadıkları bölge Rusya’ya bırakıldı. 1918-1921 arasında yeniden Osmanlı egemenliği altında yaşayan Acarlar Moskova Antlaşması (1921) uyarınca ikinci kez Sovyetler Birliği’ne bırakıldı ve Gürcistan’a bağlı özerk cumhuriyet konumu kazandı.
Acara Özerk Cumhuriyeti, Türkiye’nin kuzeydoğusunda, Artvin ve Ardahan illerimizin sınırında ve Gürcistan’ın batısında yer alan; tarihi, coğrafi, dini ve kültürel yakınlığımız olan, siyasi olarak garantörü olduğumuz özerk bir cumhuriyettir. Başkenti, Karadeniz kıyısında bir liman şehri olan Batum’dur. Artvin’in Hopa ilçesinde bulunan Sarp sınır kapısı Batum’a açılır. Yüzölçümü 3.000 km, nüfusu 385.000’dir. Para birimi ise Gürcistan Larisi’dir. Acaristan’ın yerli halkı (Acarlar), etnik olarak kendilerini Acar (Acar-el-i) olarak tanımlar ve bu kimlik tarih içerisinde Müslümanlıkla özdeşleşmiştir. Günlük yaşamda Gürcüce’nin farklı bir lehçesini (Acarca-Acar-ul-i) konuşurlar. Ancak Acaristan’ın yukarı kesimi, Türkçe de konuşur. Yazı ve eğitim dili Gürcüce’dir.
Batıdan Karadeniz, doğu ve kuzeyden Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nin Ozurget, Ahalşıh yönetim birimleri, güneyden Türkiye ile çevrilidir. Dar Karadeniz kıyı şeridinin hemen gerisinde Acara Sıradağları yükselir. Ülke topraklarının büyük bölümü dağlar ve yoğun ormanlarla (ceviz, kestane, kayın, çam) kaplıdır. İklim subtropikal, yağış oranı yüksektir. Kıyıdaki tarım alanlarında subtropikol ürünler (avokado, turunçgil, çay, tütün, üzüm, vb) yetiştirilir. 69’u kolektif, 25’i devlet, toplam 90 çiftlikte, sığır (134.000 baş), domuz (6.500), koyun-keçi (12.000) üretimi yapılır. Endüstri etkinlikleri (gemi yapım, demir-çelik, kimya, kereste, petrol arıtma), başkent Batum ve yöresinde toplanmıştır. Bakü’deki petrol yataklarından çıkarılan petrol, boru hattıyla Batum’a ulaştırılır. Elverişli iklimi, Karadeniz kıyısındaki dinlence tesisleriyle Sovyetler Birliğinin en gözde sağlık ve dinlence merkezlerinden biridir. Nüfusun % 80’ni Gürcüler, % 19’unu Ruslar, geri kalanını Müslüman Acarlar ve Ermeniler oluşturur.