Makine takımlarının madenî parçaları, ham ya da yarı işlenmiş malzemeyle, tesviyeciler tarafından gerçekleştirilir. Bu ustalar el âletlerinin yanı sıra, çalışmasını düzene koymayı bilmek zorunda oldukları, çoğu otomatik makinelerden yararlanır, gerektiğinde ısıl işlemlere de başvururlar.
Tesviye, hassas bir çalışmadır. Amacı, işlenecek parçalara, planlarda öngörülen belirli biçimleri ve boyutları vermektir. Daha sonra bu parçalar, tam bir uyumla ve en iyi koşullar içinde bir araya gelecektir.
Bir kazancı ustasının, yaprak halindeki madeni çekiçle döverek işlemesine karşılık, tesviyeci külçe halindeki madeni işler. O, işleyeceği parçayı sağlam bir şekilde ve en elverişli durumda tutabilmek için bir mengeneden yararlanır. Tesviyecinin başlıca âletleri, şekillerin kabasını almaya yarayan keski, maden testeresi ve özellikle eğeler’dir. Eğeler çok çeşitlidir: düz. yuvarlak, üç köşe, kaba, yassı, balıksırtı v.b. Kazıyıcılar, işlenen parçada mutlak bir düzlük ve 1/10, hattâ 1/100 milimetrelik bir kalınlık elde etmek olanağını sağlarlar. Sürmeli kompas ve mastarlar, boyutları ölçmeye ve denetlemeye yararlar.
Şimdi, tesviye çalışmalarının büyük bir bölümü, takım tezgâhları (eğeleme tezgâhları, rendeleme tezgâhları, freze tezgâhları, matkap tezgâhları, broş tezgâhları, planya tezgâhları) yardımıyla yapılıyor. En modern makineler, daha hızlı ve daha hassas çalışmalar yapmak olanağını sağlıyor. Bu makineler, kıvılcımla işleme, sesötesiyle işleme, elektron demetiyle işleme, elektrolitik işleme, plazma püskürtmesiyle işleme ve hattâ laser ışınlarıyla işleme yöntemlerini uyguluyorlar.
Tesviye çalışması çoğu zaman, madene, aşırı sıcaklık etkisiyle kaybedebileceği niteliklerini yeniden kazandıran bir ısıl işlemle sona erer.