Kasnaklı oltayla balık avı topu topu elli yıldan bu yana tutulan bir avlanma usulü haline geldi. Yurdumuzun sahillerinde ve ırmaklarında da bu tür avlanma meraklılarının ellerinde sabit kasnaklı bir çarkla donatılmış hafif bir kamış olduğu halde dolaştıklarını görebiliyoruz. Kasnaklı oltayla balık avı alabalık, tatlısu levreği, turna balığı ve hattâ som balığı gibi etçil balıkların tutulmasına olanak veren bir avlanma yöntemidir.
Kasnaklı oltanın ağır ve hafif olmak üzere iki çeşidi vardır. Ağır kasnaklı olta iki elle tutulur ve daha çok denizde kullanılır. Hafif kasnaklı olta ise tek elle tutulur ve ırmakta kullanılır. Kasnaklı oltanın ana malzemesi aşağı yukarı iki yirmi boyunda, cam elyafından veya yarık bambudan yapılmış kısa bir kamıştır. Kamışın tabanına takılı bulunan sabit kasnağın ekseni kamışa paralel olup üzerine aşağı yukarı elli metre uzunluğunda bir olta ipi sarılmıştır. Bu ip sayesinde yemi otuz metre kadar uzağa isabetle atmak mümkündür. O sırada balıkçının parmağıyla tutmakta olduğu olta ipi, yemin ağırlığıyla sürüklenir ve hiç dolaşmaksızın sağılır. Balıkçı, serbest olan eliyle çalıştırdığı küçük bir manivela yardımıyla olta ipini kasnağın üzerine sararak, yemini ve muhtemelen atfını çeker. Yemlerin ağırlığı iki ile sekiz gram arasındadır. Yem olarak, balıkçı kendine doğru çektiği zaman suda çevrintiler meydana getiren kaşıklar, biçim ve hareketleriyle küçük balıkları andıran ucu iğneli yalancı balıklar, ölü ya da canlı küçük balıklar, yapma sinek ya da böcekler kullanılabilir. Balıkçı için önemli olan, oltayı uzağa fırlatmak değil, onu çekingen alabalığın, kocaman som balığının ya da yırtıcı turna balığının akıntı içinde pusuya yattığı elverişli bir yere atmak ve sonra da inatla direnen, akıntıların içinde çılgınca kaçan, sıçrayan, sazlıklar arasında delicesine cirit atan bu balıkları çekmektir.