Hasan-ı Basri Hazretlerinin huzuruna bir zat gelerek:
— Ya imam! Benim bir kızım var, gece gündüz ağlamaktan gözleri kör oldu. Buna bir çare bulamaz mısınız bir gelip baksanız, dedi.
Hasan-ı Basri Hazretleri merak etmişti. Eve geldiler… Hasan-ı Basrî Hazretleri kıza:
— Kızım neden ağlarsın… Gözlerin kör olmuş, sebebini söyle de çare bulalım, dedi.
Kız, Hasan-ı Basri Hazretlerine:
— Ağlıya ağlıya gözlerimi iki sebebten kör ettim: Birincisi eğer bu göz yarın ahirette Allah’ı görebilecekse ona binlerce göz feda olsun, niç kıymeti yok. İkincisi, eğer ahirette ,bu gözler Allah’ı (c.c.) görmeye lâyık değilse ben onu neye göz diye taşıyayım? Allah böyle gözleri dünyada iken de kör etsin, dedi.
Kızın bu hikmetli sözlerini dinleyen îmam-ı Basrî Hazretleri:
— Biz buraya nasihatçı ve hekim olarak geldik, şifa telkin edecektik.. Halbuki nasihatçı ve hekimi bulmuş olarak gidiyoruz, demekten kendini alamadı…