Akıl Yürütme, çıkarımlar yapmayı içeren düşünme demektir. Diğer bir ifade ile; kişiler, geçmiş yaşantıları, gözlemleri ve öğrenmeleri sonucunda oluşturdukları somut ve soyut tasarımlar arasında mantık ilkelerine uygun bağlantılar kurarak yeni yargılara varırlar. Buna akıl yürütme denir.
Akıl yürütmeye doğruluğu kabul edilen öncül(ler) ile başlanır; sonra bundan (bunlardan) çıktığı düşünülen bir sonuca varılır. Bu işlem çıkarımdır. Çıkarımda bir sav öne sürülür ve kanıtı verilir. Öncüler fazla olabilir ama sonuç tektir. Sonuç çok olursa birkaç ayrı sav öne sürülmüş olur. Tek başına bir öncül bir önermedir. Aralarında bağ kurulmadıkça, birisi ötekinden çıkarılmadıkça ayrı önermeler olarak kalırlar, akıl yürütme olmaz. Her akıl yürütme düşünmedir; ama her düşünme akılyürütme değildir.