istihsan, bir şeyi iyi ve güzel görmek, tercih etmek. Hukukçunun adalet ve insafla hareket ederek, özel bir delile dayanılmak sûretiyle genel kuraldan ayrılması anlamında bir fıkıh usûlü terimi.
Fıkıh ilminde istihsan kelimesi, celî kıyasın karşılığı ve zıddı olan umumi bir delil manasında da kullanılmıştır. Bu umumi delil ise Kur’an nassı veya hadis-i şerif şeklinde bir eser olabildiği gibi icmâ, zaruret ve hafî kıyas da olabilir.
Mesela, ortada olmayan şeyin satışının câiz olmadığı gibi, ücreti/ Menfaati daha sonra elde edilecek bir malın/emeğin kiraya verilmesininde câiz olmayışı celî kıyasın bir gereğidir. Halbuki hadis-i şerifte,
“İşçinin ücretini alnının teri kurumadan veriniz ” buyrulmuştur. İşte bu hadis-i şerife göre kiraya vermek, kıyasa muhalif olmasına karşın kabul edilmiştir. Bu bir istihsan meselesidir.