Sünnet, Peygamber Efendımiz’in (aleyhissalatu vesselam) farz ve vaciplerden hariç olarak yaptığı ve yapılmasını istediği fiil ve davranışlardır.
Peygamber Efendimiz (sav)’in sünnetleri, vahy-i zâhir (açıktan gelen vahiy) ve vahy-i bâtın (gizlice gelen vahiy) metotlarına dayanmaktadır.
Peygamber-i Zîşan’ın şer’î bir hükme, bir meleğin lisanı veya özel bir işareti vesilesiyle veya nuranî kalplerine doğan İlâhî ilham vesilesiyle muttali olmasına vahy-i zahirî metodu denir. Hakkında bu şekilde zâhirî bir vahiy olmayıp bir şeye ictihad ve tefekkür ederek kavuşmalarına ise vahy-i bâtınî metodu denir. Buna göre ictihadda bulunmanın, peygamber hakkında da caiz olduğu görülmüştür.