Allah rasulü (as) Kur’ân-ı Kerîm’de bulunan bazı âyetleri okurken secde etmiş vç gerek okuyanın ve gerek dinleyenin yada duyanın da secde etmesini sünnet kılmıştır.
On dört âdet olan secde âyetleri Kur’ân-ı Kerîm’in şu sûrelerinde bulunmaktadır; Araf, Rad, Nahl, İsrâ, Meryem, Hac (iki âdet), Furkân, Neml, Secde, Fussilet, Necm, İnşikâk ve İkra.
Tilâvet secdesi yapmak için; söz konusu olan kıraatin, meşrû durumlarda okunmuş olması, yani kırâatin o durumda harâm veya mekrûh olmaması gerekir. Kırâat ise şu durumlarda meşrûdur;
1- Cenâbet halinin bulunmaması.
2- Secde âyetinin okunuşunun kasd ve irâde ile okunmuş olunması.
Dolayısıyla uykuda olan bir kişi ile kendisine secde âyeti öğretilmiş bir papağanın veya mümeyyiz olmayan bir çocuğun kırâati üzerine tilâvet secdesi yapılmaz. Aynı şekilde radyo, tv. ve diğer elektronik cihazlardan duyulan kırâatler için de tilâvet secdesi yapılmaz.
3- Secde âyetinin; cenâze namazı dışında, tek zaman içinde, tek okuyucu tarafından ve tümünün okunmuş olması. Bir harf bile eksik okunursa secde yapmak haramdır.
4- Dinleyen kişinin, âyetin tamamını eksiksiz işitmesi.
5- Namazda münferid olan kişinin, sadece kendisinin okuduğu secde âyeti için secde etmesi.
Münferid, başkasından duyduğu secde âyeti için secde edemez. Bilerek ve kasden secde ederse namazı bozulur.
Me’mûm olan kişi ise; imâmının kirâatini duymazsa bile, onun secde etmesi halinde ona uyup secde etmesi gerekir.
İmâmı secde etmezse, kendisinin bilerek ve kasden secde etmesi halinde namazı bozulur.