Şehr bin Havşeb (r.a.), Ümmü Seleme (radıyallâhü anhâ) vâlidemize sordu:
“Ey mü’minlerin annesi, senin yanında iken Resûlullâh’ın (s.a.v.) en çok okuduğu duâ ne idi?” Şöyle buyurdu:
“Yâ mukallibel-kulûb sebbit kalbî alâ dînike” idi.”
Anlamı: Ey kalpleri çeviren Rabbim, kalbimi dînin ve tâatin üzerinde sâbit kıl.)
Ben:
“Yâ Resûlallah bu duâ’yı ne çok okuyorsunuz?” dedim de şöyle buyurdu:
“Ey Ümmü Seleme, hiçbir insan yoktur ki kalbi Allâhü Teâlâ’nın kudreti altında olmasın. O dilediğini sabit kılar, dilediğini kaydırır.” (Sünen-i Tirmizi)
Enes R.a den rivayet:
“Ya Resulullah! biz sana ve senin getirdiklerine inandık.
Sen bizim hakkımızda korkuyor musun?” dedim.
Bana şöyle cevap verdi:
“Evet . kalpler, Rahmanın iki parmağı arasındadır.
onları istediği tarafa çevirir. (Tirmizi)