Rüku Ve Secdelerde Okunacak Dualar nelerdir? Rükuda ne okunur ve secdede ne okunur? Rüku ve secdede ne okunur arapça, rükü ve secdede ne söylenir? İşte namaz kılarken ruku ve secdede ne söylenir anlamı.
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيمم
TEKBİR
الله أكبر Allâhü Ekber
Manası: “Allâh en yüce, en büyüktür”
Tekbir her namaza başlarken söylenir, rükû”a eğilirken, secdelere kapanırken, namaz arasında yapılan rükünden rükûne geçişlerde yani, namazın esası ve temeli olan bir hareketten diğer bir harekete geçişlerde daima “Tekbir” söylenir.
RÜKU TESBİHİ
سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ Subhane Rabbiyel’azîym
Manası: “Benim Rabbim, eksikliklerden münezzehtir, büyüktür.”
Bu teşbih, her rükû”a eğilişimizde en az üç kere söylenir. Beş veya yedi kere de okunabilir (söylenebilir).
RÜKÛ’DAN DOĞRULURKEN OKUNAN
سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ Semiallâhü limen Hamideh-Rabbenâ lekel-Hamd.
Manası: “Allâh kendine hamdeden (öğen) kimseyi duyar. Ey Rabbimiz. Bütün övgüler sanadır.”
SECDE TESBİHİ
سُبْحَانَ رَبِيَّ الأَعْلَى Subhâne Rabbiyel’âlâ
Manası: Benim Rabbim, pek yücedir. Bütün eksikliklerden tenzih ederim.
Bu tesbih, her secdeye kapanışımızda en az üç kere söylenir. Beş veya yedi kere de okunabilir (söylenebilir).
NAMAZDA SÖYLENEN SELÂM
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته Esselâmü aleyküm ve rahmetullâh.
Manası: “Allahın rahmeti selâmı (selâmetlik) sîzlere sizin üzerinize olsun” demektir.
Bu selâm, her namazın bitirilip sona erdiğinde başımızı önce sağa sonra sola çevirerek söylenir.
“Esselam” Allâh”m 99 güzel isminden “Esma-ül Hüsnasından biridir. Kullarına selâmetlik veren, bütün musibetlerden koruyup selâmete eriştiren (Allah) dır.
ALLAHÜMME ENTESSELÂMÜ VE MİNKESSELÂM
اللّهمَّ اَ نْتَ السّلاَ مُ و مِنْكَ السّلامُ.تَبارَكْتَ ياَذَلْجَلالِ وَلاِكْراَمِ Allâhümme eNtesselâmü ve minkesselâm Tebarekte ya zelcelâli vel-ikram.
Anlamı: Allah’ım, sen selâmsın. Her türlü selâmet ve esenlik şendendir. Ve sen ey keramet ve azamet sahibi Allah’ım, Yücelerden yücesin.
Namazlarda her selâmdan sonra bu “Allâhümme entesselâmü ve minkesselâm” duâsı okunur.
Bu duâda Cenâb-ı Hakk”ın “Allâh, Esselâm, Celâl ve ikram – Zül”Celâl vel”ikram” isimleri geçmektedir.
En büyük ibâdet (en güzel kulluk alâmeti, belirtisi olan) namazını kılıp bitiren bir müslüman, namaz içinde Cenâb-ı Hakka türlü türlü yalvarmalarda bulunduğu halde, namazını bitirince yine de Allâh”m büyüklüğünü, O”nun celâl ve ikrâm (ululuk, yücelik) sahibi, selâmetlik verenin ancak O (Allâh) olduğunu itiraf etmekten kendini alamıyor.
Yânî, Allâh”ın azameti, saltanatı ve büyüklüğü karşısında namaz kılan kimse kendini ne kadar âciz ve kuvvetsiz olduğunu söyleyerek itiraf ediyor.
“Ey Allah’ım! Ben acizim, fakirim (senin yardımına muhtacım), bana dünyada da, âhirette de selâmetlik uer. Çünkü Sen celâl (büyüklük, ululuk) sahibi ve ikrâm edensin! Lütfen, beni de Senin lûtuflarına, ikramlarına kavuşan kullarından eyle/” diyerek yalvarıp niyâz ediyor.