Hz. Peygamber davasını Mekke’nin dışına taşımak ve müşriklerin uyguladıkları kötü muamelelerden, Müslümanların kurtulacağı bir yer bulmak umuduyla Taif seferine çıkmıştır. Risaletin 10. yılında Ebu Talib ile Hz. Hatice’nin vefatından sonra müşrikler Hz. Peygamber ile Müslümanlara reva gördükleri baskı ve işkenceleri bir kat daha fazla arttırmışlardı. Bunun üzerine Hz. Peygamber, Hz. Zeyd ile Taife gitmeye karar verdi. Amacı Taif ‘te bulunan Sakif kabilesini İslama davet etmek ve kabul etmeleri halinde onlardan Müslümanları korumalarını istemekti. Nihayet Taif ‘e varıp onları İslama davet etti. Ancak Sakifliler Mekke müşriklerinden daha zalim bir şekilde karşılık verdiler. Hz. Peygamber ile Hz. Zeyd’e yapmadıkları hakaret ve işkence kalmadı. Bundan dolayı Taif ‘ten ayrılmak zorunda kalan Hz. Peygamber mahzun bir şekilde Rabbine halini arz ederek dua etti. Rabbi Habibinin böyle içten yaptığı duaya karşılık vermek üzere meleğini ona göndermiş ve isterse o kavmi helak edeceğini bildirmişti. Hz. Peygamber o kavmin helak olmasını istememiş, çünkü Rabbinin duasına vermiş olduğu bu karşılık onu yeteri kadar memnun etmişti. Böylece İslam tarihine Taif seferi olarak geçen Hz. Peygamberin bu yolculuğu bu şekilde son bulmuş ve Mekke’ye geri dönmüşlerdi.