Resulullah (sav)’a, kendisine her ne zaman kısas bulunan bir dava getirildiğinde, mutlaka her seferinde affetmeyi emrediyor gördüm.
Ravi: Enes
Kaynak: Ebu Davud, Diyat 3, (4497); Nesai, Kasame 27, (8, 37, 38)
Bir adam Resulullah (sav)’a bir adam getirip: “Bu adam kardeşimi öldürdü!” diye şikayette bulundu. Resulullah da: “Git sen de onu öldür, tıpkı kardeşini öldürdüğü gibi” buyurdular. Adamcağız şikayetçiye: “Allah’tan kork, beni affet! Çünkü af senin için büyük bir ücrete sebeptir. Senin için de, kardeşin için de kıyamet günü daha hayırlıdır!” dedi. Adam da onu salıverdi. Durum Resulullah (sav)’a haber verildi. Resulullah (onu çağırtıp) sordu. Adam (caninin) kendisine söylediklerini haber verdi. (Ravi devamla) der ki: “[Resulullah (sav)]: “Onu azat et! Aslında onu azat etmen, onun için, kıyamet günü onun sana yapacağından daha hayırlıydı. O gün: “Ey Rabbim diyecek, şuna sor bakalım, beni niye öldürmüştü?”
Ravi: Büreyde
Kaynak: Nesai, Kasame 6, (8,18)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Maktulün kısas talep eden velilerine, (katillerden) birini affederek kısastan kaçınmaları gerekir. Kadın dahi olsa, en yakın olan başlasın.”
Ravi: Aişe
Kaynak: Ebu Davud, Diyat 16, (4538); Nesai, Kasame 29, (8, 39)