Resulullah (sav) buyurdular ki: “Cemaate, Kitabullah’ı en iyi okuyan kimse imam olur. Eğer kıraatte (okumada) herkes eşitse, sünneti en iyi bilen; sünneti bilmede eşitseler, hicret etmede evvel olan; hicrette de eşitseler, yaşça büyük olan imam olur. Kişi misafir olduğu evin sahibine veya (emri altında çalıştığı) sultanına imamlık yapmasın, ev sahibinin baş köşesine izni olmadan da oturmasın.”
Ravi: Ebu Mes’ud El-Bedri
Kaynak: Müslim, Mesacid 290, (673); Tirmizi, Salat 174, (236), Edeb 24 (2773); Ebu Davud, Salat 61, (582, 58
Resulullah (sav) buyurdular ki: “(Namaz kılacaklar) üç kişi iseler içlerinden biri imam olsun. İmamlığa ehak olan akra’ (Kur’an-ı Kerim’i daha iyi okur) olandır…”
Ravi: Ebu Said
Kaynak: Müslim, Mesacid 289, (672); Nesai, İmamet 5, (2, 77)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizin için hayırlınız ezan okusun, kurra olanınız da imam olsun.”
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Ebu Davud, Salat 61, (590)
Ben altı veya yedi yaşında iken kendi kavmime imamlık yaptım. O zaman ben, aralarında Kur’an’ı en çok bilen kimseydim.
Ravi: Amr İbnu Seleme
Kaynak: Buhari, Megazi 52; Ebu Davud, Salat 61, (585-587); Nesai, Ezan 8, (2, 9-10), Kıble 16, (2, 70), İmam
İlk muhacirler geldiği zaman, Resulullah (sav) gelmezden önce, Kuba’da (Usbe adında) bir menzile indiler. Onlara Ebu Huzeyfe’nin azadlısı Salim imamlık yapıyor idi. O, Kur’an’ı ezbere bilmede herkesten ileriydi.
Ravi: İbnu Ömer
Kaynak: Buhari, Ezan 54, Ahkam 25; Ebu Davud, Salat 61, (588)
Anlattığına göre: “Kendisine kölesi Zekvan, Mushaf’ın yüzünden okuyarak imamlık yapıyordu.”
Ravi: Aişe
Kaynak: Buhari, Ezan 54, (Bab başlığında (senetsiz) kaydetmiştir)
Resulullah (sav) İbnu Ümmi Mektum’u ama olduğu halde, halka imamlık etmek için (sefere çıkarken) yerine halef tayin etti.
Ravi: Enes
Kaynak: Ebu Davud, Salat 65, (595)
Hz. Muaz (ra), Resulullah (sav) ile yatsıyı kılar, sonra kavmine döner, bu namazı onlara kıldırırdı
Ravi: Cabir
Kaynak: Buhari, Ezan 60, 63, 66, Edeb 74; Müslim, Salat 180, (465); Ebu Davud, Salat 68, (599, 600); Tirmizi
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Üç kişi vardır, Allah onların namazını kabul etmez: 1) Kendisini sevmeyen kimselere imam olan; 2) Namaza arkadan gelen, yani vakti çıktıktan sonra gelen; 3) Köleyi azad ettikten sonra tekrar köle kılan.”
Ravi: İbnu Amr İbnu’l-As
Kaynak: Ebu Davud, Salat 63, (593)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Üç kişi vardır ki, onların namazları kulaklardan öte geçmez: 1) Dönünceye kadar, kaçan köle. 2) Geceyi, kocası kendisine dargın olarak geçiren kadın. 3) Kavminin nefret ettiği imam.”
Ravi: Ebu Ümame
Kaynak: Tirmizi, Salat 266, (360)
Muaz İbnu Cebel (ra) Resulullah (sav)’la birlikte namaz kılar, sonra gelir, kavmine imamlık yapardı. Bir gece Resulullah (sav)’la birlikte yatsıyı kıldı. Sonra kavmine geldi ve onlara imamlık yaptı ve Bakara süresiyle kıraate başladı. Bir adam cemaatten ayrılarak selam verdi. Namazını tek başına kılarak çekip gitti. Adama: “Ey filan, nifak mı çıkarıyorsun?” dediler. Adam: “Vallahi hayır, Resulullah (sav)’a gidip (Muaz’ın yaptığını) haber vereceğim.” dedi. Yanına varıp: “Ey Allah’ın Resulü, biz sulama devesi besleyen insanlarız. Gündüz çalışırız. Muaz sizinle yatsıyı kıldı. Sonra bize gelip bakara süresi ile namaz kıldırmaya başladı” dedi. Resulullah (sav) Muaz’a yönelerek: “Ey Muaz, sen fitneci misin? Veşşemsi ve duhaha’yı, Vedduha’yı, Velleyli iza yağşa’yı, Sebbihi’s-me Rabbike’l-a’la’yı oku” buyurdu.
Ravi: Cabir
Kaynak: Buhari, Ezan 60, 63, 66, 74; Müslim, Salat 178, (465); Ebu Davud, Salat 127, (790, 791, 793,); Nesai
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizden kim halka namaz kıldırırsa namazı hafif (kısa) tutsun. Zira cemaatte zayıf, sakat hasta ve ihtiyaç sahibi vardır. Müstakil kılınca dilediği kadar uzatsın.”
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Buhari, Ezan 62; Müslim, Salat 186, (467); Muvatta, Cemaat 13, (1, 134); Ebu Davud, Salat 127, (794,
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ben, uzun tutmak arzusuyla namaza başlarım. (Namazı kıldırırken) bir çocuk ağlaması kulağına gelir. Çocuğun ağlamasından annesinin duyacağı elemi bildiğim için namazı uzatmaktan vazgeçerim.”
Ravi: Enes
Kaynak: Buhari, Ezan 65; Müslim, Salat 189, (469, 470), 196, (473); Tirmizi, Salat 175, (237), 276, (376); Nesai
Resulullah (sav) öğlenin birinci rek’atinin kıyamını, kulağına ayak sesi gelmeyinceye kadar uzatırdı.
Ravi: İbnu Ebi Evfa
Kaynak: Ebu Davud, Salat 129, (802)
Mescidde namaz için ikamet okununca, Resulullah (sav) cemaati az görürse oturur, (bekler)di. Kalabalık görürse kıldırırdı.
Ravi: Salim İbnu Ebi’n-Nadr
Kaynak: Ebu Davud, Salat 46, (545)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “İmam, farz kıldığı yeri değiştirmeden aynı yerde nafile namaz kılmamalıdır.”
Ravi: Mugire İbnu Şu’be
Kaynak: Ebu Davud, Salat 73, (616)
Resulullah (sav) selam verilice yerinde bir miktar kalırdı. Allah bilir ya, bizim görüşümüze göre O’nun kalışı, kadınların erkeklerden önce çıkmalarını sağlamak içindi.
Ravi: Ümmü Seleme
Kaynak: Buhari, Ezan 157,152,162,164; Nesai, Sehv 77, (3, 67); Ebu Davud, Salat 203, (1040)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Üç şey vardır, onları yapmak kimseye helal olmaz: “Kişi bir kavme imamlık yapar, sonra da sadece kendisi için dua eder, cemaatim dua dışı bırakır; bunu yapan onlara ihanet eder. Kişi, izin almazdan önce bir evin içine bakamaz, bunu yapan ev halkına ihanet eder. Kişi küçük abdestine sıkışmış iken hafifleyinceye kadar namaz kılamaz.”
Ravi: Sevban
Kaynak: Ebu Davud, Taharet 43, (90); Tirmizi, Salat 265, (357)