Hz Muhammed’in Ayrımsız Sevgi ve Merhameti

Peygamber Efendimizin Ayrımsız Sevgi ve Merhameti
 

Alemlere rahmet olarak gönderilen Yüce Peygamber Hz. Muhammed salla Ha hu aleyhi vesellem’in temiz varlığı bütün dünyaya bir rahmet olarak gelmiştir. Isa (as); “Ben barış şehzâdesiyim” demişti. Fakat barış şehzadesinin, hükümdarı oldu­ğu ahlâk devletinin hiçbir başarısının izine rastlanmamaktadır. Ama ezel ve ebe­din Rabbî olan Allah, barış ve huzurun sultanlar sultanına şöyle hitap etmektedir:

“Ey Muhammed! Biz seni bütün dünya için rahmet olarak gönderdik.”
 

Buraya kadar Hz. Peygamber’in yumuşak kalpliliği, bağışlayıcılığı ve hoşgörü­süyle ilgili yüzlerce olay gördünüz. Bu olaylarda, o rahmet ve merhamet deryası olan Hz. Peygamber’in yüce duygularının dosta düşmana, müslümana kafire, yaş­lıya çocuğa, kadma erkeğe, köleye efendiye, insana hayvana, aynı şekilde hiçbir ayrım yapmadan kucak açtığını görmüş olmanız gerekir. Sahabeden biri Hz. Pey­gamber sallallahu aleyhi vesellem’dan, bir adama beddua etmesini isteyince Hz. Peygamber hiddetlenerek, “Ben dünyaya lanet etmek için değil rahmet olarak gön­derildim” buyurdu.[583] Allah Resulü, insanlığın medarı iftiharı, meleklerin sevgili­si Yüce Peygamber bütün dünyaya şu mesajı vermişti:
 

“Birbirinizle kinleşmeyin, birbirinizi kıskanmaym, birbirinize sırt çevirmeyin. Ey Allah’ın kullan kardeş olun”
 

Bir başka hadiste de şunu emretmişti: “Kendi nefsin için sevdiğini insanlar için de seversen müslüman olursun.”
 

Enes (ra)’dan Hz. Peygamber’in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
 

“Sizden biriniz kendi için istediğini insanlar için de istemedikçe ve başkalarını hiçbir menfaat düşünmeden sadece Allah için sevmedikçe kusursuz iman etmiş sayılmaz.”
 

Adamın biri Peygamber Mescidi’ne gelerek şöyle duâ etti:
 

“Ey Rabbim, beni ve Muhammed’i bağışla.” Bunun üzerine Hz. Peygamber sal­lallahu aleyhi vesellem:
 

“Allah’ın çok geniş olan rahmetini daralttın” buyurdu. Başka bir rivayette ise şöyle anlatmıştır: “Bir bedevi Peygamber Mescidi’ne geldi ve Hz. Peygamberin arkasında namaz kıldı. Namazı kıldıktan sonra devesine bindi ve, “Ey Rabbim, ba­na ve Muhammed’e rahmet gönder. Bize gönderdiğin rahmetine başkasını ortak etme” dedi. Bunu duyan Hz. Peygamber ashabına dönerek; “Söyleyin bana! Bu adam mı yolunu daha çok şaşırmış yoksa devesi mi?” buyurdu. Hz. Peygamber bu tür dualardan hoşlanmadı.