Hz. Peygamber’în Toplantılarındaki Neşeli Davranışları ve Hz Muhammed’in Sohbet Ve Toplantılarının Feyzi
Bu toplantılarda sadece hidâyet, irşâd, ahlâk ve nefislerin kötülüklerden anndınlma-sıyla ilgili konuların konuşulmasına ve sahabe-i kiramın Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem’in Önünde sanki başlarma kuş konmuş da onu ürkütmemek için hareketsiz oturan kimseler gibi durmalarına rağmen bu toplantılar, neşeli konuşmalardan, gönül açıcı tatlı sohbetlerden de uzak değildi. Birgün Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem böyle bir toplantıda şöyle buyurdu: “Bir kişi cennette Allah’tan, bağ-bahçe ve tarla işleriyle uğraşmayı istedi. Allah Teâlâ ona: “Cennette istediklerini elde edemedin mi?” diye sordu. O kul da: “Evet, ama ben eker ekmez hemen arkasından yetişivermesini istiyorum” dedi. Nitekim ektiği tohumlar hemen bitti, büyüdü ve biçilecek hale geldi.” Orada bir bedevi oturuyordu. Bu anlatılan üzerine şöyle dedi: “Bu mutluluk sadece ziraatle uğraşan Kureyşli veya ensar müslümanlarına nasip olur, halbuki biz ziraatçı değiliz” deyince Allah Resulü güldü.
Bir keresinde Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem’in huzuruna bir adam gedi ve: “Ben mahvoldum,” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber: “Neden?” diye sordu. Adam: “Ramazan’da eşimle yattım” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem: “Bir köle azad et” buyurdu. O kişi: “Fakirim, köleyi ner-den bulayım” deyince Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem: “iki ay oruç tut” buyurdu. Bunun üzerine adam: “Bunu da yapamam” deyince Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem: “Altmış yoksula yemek yedir” buyurdu. Bunun üzerine o adam: “Buna da gücüm yetmez” dedi. O sırada bir yerden bohça dolusu hurma getirilmişti. Bunun üzerine Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem: “Bunu al götür ve yoksullara dağıt” buyurunca adam: “Seni peygamber olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki, bütün Medine’de benden daha fakiri yoktur” dedi. Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem elinde olmadan güldü ve: “Peki o halde al götür kendin ye” buyurdu.
Peygamberimizin Sohbet Ve Toplantılarının Feyzi
Bir keresinde Ebu Hüreyre (ra): “Ey Allah Rasulü! Sizin huzurunuzdayken dünya bize hiç geliyor, aklımızın ucundan bile geçmiyor. Ama eve gidip de çoluk çocuğumuzun arasına girince durum değişiyor” dedi. Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem de cevaben: “Eğer aynı hal devam etseydi melekler sizi ziyarete gelirdi” buyurdu.
Bir keresinde Hanzala (ra) Allah Resûlü’nün mübarek huzuruna geldi ve: “Ey Allah Resulü! Ben münafık oldum: Mübarek huzurunuzda siz cennet ve cehennemi anlatırken onların hepsi gözlerimin önüne geliyor. Ama çoluk çocuğumun arasına katıldığım zaman hepsini unutuyorum” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem: “Eğer dışarı çıktıktan sonra da buradaki haliniz aynı şekilde devam etseydi, melekler sizinle tokalaşırdı” buyurdu.