Karşıt kavramları karşılayan, birbirleriyle çelişen anlamlar içeren sözcüklere “zıt anlamlı sözcükler” denir. Diğer bir ifade ile, anlamca birbirinin karşıtı olan kelimelere ‘Zıt anlamlı kelimeler’ denir. Türkçemizde her sözcüğün eş anlamlısı olmadığı gibi zıt anlamlısı da yoktur. Zıt anlamlı sözcükler genellikle nitelik veya nicelik bildiren sözcüklerde yani sıfat ve zarf özelliğindeki sözcüklerde bulunur. Özel isimlerin zıt anlamlısı yoktur. Bir kelimenin olumsuzu zıt anlamı değildir.
O harfiyle başlayan zıt anlamlı kelimeler
Onurlu: haysiyetsiz, vakarsız,
Olgun: ham, çiğ.
Oğlan: kız.
Okumuş: cahil,
Onarmak: bozmak,
Oturmak: kalkmak, göçmek,
Oynak: hareketsiz,
Objektif: sübjektif,
Obur: boğazsız,
Obruk: dışbükey, konveks,
Okşamak: yermek,
Okkalı: küçük, hafif,
Olabilirlik: imkânsızlık,
Olası: kesin,
Olağanüstü: sıradan,
Olumlu: menfi,
Olanaksız: mümkün,
Onaylamak: reddetmek,
Olumsuz: müsbet.
Onamak: tasvip etmemek,
Oranlı: nispetsiz,
Oyunbaz: dürüst.
Oturmuş: eğreti,