Mim koymak (yapıştırmak)
* Unutulmaması için işaret koymak.
* Bir şeyin önemli olduğunu belirtmek için kullanılır.
* Kuşkulanarak ya daönemli bularak üstünde ısrarla durmak.
* Önemli bularak üstünde durmak, dikkate almak, önemli şeyler arasında saymak.
Örnek: Bu ata sözüne bir mim koy, dedi öğretmenim.
► Osmanlı Türkçesi’nde mim harfi “mühim” kelimesinin kısaltılması olarak kullanılır. Okunan bir yazıda önemli görülen yerleri belirtmek için satırın başına “mim” harfi konurdu.
Mim koymak deyiminin hikâyesi
Birinci Dünya Savaşı (1914-1918) sıralarında Osmanlı Devleti; Çanakkale, Suriye, Galiçya ve Kafkas cephelerinde savaşıyor, bu savaşlarda birçok asker kaybı oluyor. Cepheden gelen bütün telgraflarda “Aman, daha fazla asker, daha asker gönderin.” istekleriyle doluydu. Onun için hükümet, İstanbul sokaklarına kâtipler gönderip askere alınabilecek erkekleri tespit ediyordu.
Kâtip Kâşif Efendi, sokağın başındaki ilk kapıyı çalıp dışarı çıkan kadına şu soruları sordu:
Evde kaç erkek var?
Bir tane gözüm.
Yaşı kaç?
17…
Güzel… Adı?
Mehmet.
Hüsnü efendi bunları deftere uzun uzun yazdı. Diğer bir kapıya geçtiler. Orada da bir erkek çocuk vardı. Adı Mehmet. Diğer evlerde de çoğu çocukların adları Mehmet çıkıyordu.
Kâşif Efendi, arkadaşı Hüsnü Efendi”nin sıkıntısını görmüş, ona bir kolaylık sağlamıştı. Her Mehmet ismi yerine (M) harfi karşılığı olan “mim” koymak daha kolay olacaktı. Bundan sonraki evlerde Mehmet adıyla karşılaştıklarında Kaşif Efendi bağırıyordu:
Bir mim koy!…
DEYİM NEDİR?
Deyim, dil biliminde, kavramları, durumları hoşa giden bir anlatımla ya da özel bir yapı ya da söz dizimi içinde belirten ve çoğunlukla gerçek anlamlarından ayrı anlamlara gelen sözcüklerden oluşan kalıplaşmış sözcük topluluğu ya da cümledir. İki veya daha çok sözcükten kurulu bir çeşit dil ifadesi olan deyimler, duygu ve düşünceleri dikkati çekecek biçimde anlatan ad, önad, belirteç, yalın ve birleşik eylem görünüşlü dilsel yapılardır. Ya tam bir tümcedirler ya da bir söz öbeğidirler.
Diğer bir deyişle Deyim; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarına “deyim” denir.