Asıl adı David Gruen olan David Ben-Gurion; 16 Ekim 1886 yılında Polonya’nın Mazovya Voyvodalığında bulunan Płońsk kasabasında dünyaya gelmiş, İsrail devletinin kurucularındandır ve ülkenin ilk başbakanıdır. David Ben-Gurion, babası Victor Gruen’in etkisinde kalarak, Filistin topraklarında bir Yahudi devleti kurmayı amaçlayan Siyonist harekete katıldı. 1906 yılında, o zamanlar Osmanlı egemenliği altında bulunan Filistin’e işçi olarak gitti.
I. Dünya Savaşı’nın başlangıcından kısa bir süre sonra, Siyonist çalışmalarından dolayı Osmanlı yönetimince Filistin’den sürülen Ben-Gurion ABD’ye giderek, siyasal çalışmalarını orada sürdürdü. Daha sonra İngiliz ordusunda Yahudi Lejyonu’nun örgütlenmesine yardım etti. Savaş süresince de, Yakındoğu’daki lejyonda görev yaptı.
Ben-Gurion savaştan sonra, İngiliz mandası altına girmiş olan Filistin’e döndü ve Yahudi devleti kurma çalışmalarına katıldı. Yahudi İşçi Partisi’ni (Mapay) ve Genel İşçi Federasyonu’nu (Histadrut) kurdu. İşçi Partisi daha sonra İsrail’deki en etkili siyasal güç haline geldi.
Ben-Gurion 1935’te, Yahudi topluluğunun Filistin’e göçü, yerleşimi ve kök salması konusunda çalışmalar yapan, dünya Siyonizm’inin en üst yönetim organı olan Yahudi Ajansı’nın başkanlığına seçildi.
1936’da Filistin’de yaşayan Araplar, Yahudiler’in sistemli bir plan uyarınca Filistin topraklarına yerleşmelerine ve İngiliz mandasına başkaldırdılar. Ben-Gurion Filistin’de yaşayan Yahudi topluluğunu, Yahudiler ile Araplar arasında bir denge kurmaya çalışan İngilizler’e karşı mücadeleye çağırdı.
II. Dünya Savaşı’yla birlikte Avrupa’da başlayan Yahudi kıyımı, Filistin’e göçü hızlandırdı. Savaşın sonunda Birleşmiş Milletler, Filistin topraklarının bölünerek bir Arap, bir de Yahudi devleti kurulması kararı aldı.
Uzun yıllar bağımsız bir Yahudi devletinin kurulması için uğraş veren Ben-Gurion, 14 Mayıs 1948’de Birleşmiş Milletler Genel Kurulu kararı uyarınca kurulan İsrail Devleti’nin bağımsızlık bildirgesini okudu. Başbakanlığa ye savunma bakanlığına getirilen Ben-Gurion İsrail ordusunun kuruluşuna öncülük etti. İlk Arap-İsrail Savaşı’nda İsrail ordusunu yönetti. Savaş 1949’da Araplar’ın yenilgisiyle sonuçlandı. 1953-1955 yılları arasındaki kısa bir süre dışında, 1963’e kadar başbakanlık görevini sürdürdü. Başbakanlığı süresince Araplar’a karşı sert ve saldırgan bir siyaset izledi. 1963’te kişisel nedenlerle başbakanlıktan ayrıldı. 1 Aralık 1973 yılında öldü.