Samuel Beckett kimdir? Samuel Beckett hayatı, biyografisi, eserleri, Godot”u Beklerken kısa özeti hakkında bilgi.
Samuel Beckett; İrlandalı yazar (Dublin yakınlarında Foxrock 1906 – Paris 1989).
İrlanda”nın seçkin” kurumlarında iyi bir öğrenim gördü. Fransız, İtalyan dil ve edebiyatları üzerinde çalıştı, bu ülkeleri gezip görmek fırsatını buldu. 1928″den sonra Paris”te İngilizce okutmanı olarak görev aldı, etkisine girdiği İrlandalı yazar J. Joyce (1882-1941) ile orada tanışıp dost oldu; aynca gerçeküstücülerin eserleriyle F. Kafka”nın (1883-1924) havasına girdi. Paris ve Londra yaşantıları sırasında ilk şiirlerini ve öykülerini yayımladı (1930, 1934); ilk dili olan İngilizce ile yazdığı Murphy romanı ise 1938″de Londra”da basıldı. İkinci Dünya Savaşı sırasında tatil için bulunduğu İrlanda”dan işgal altındaki Fransa”ya döndü, direniş eylemine katıldı.Nazilerce izlenince Güney Fransa”ya geçerek hem tarım işçiliği yaptı, hem yeni eserlerini hazırladı. Savaş sonunda Paris”e yerleşti ve eserlerini de Fransızca yazmaya başladı. Bu dildeki romanları: Molloy (1951); Malone Meurt (Malone Ölüyor) 1951; L”İnnomable (Ad Verilemeyen) 1953; Comment C”est (Bu Nasıldır ?) 1961; Mercier et Camier (1974) vb. Beckett” in ününü asıl artıran etki oyunlarından geldi. Daha önce Sartre, Camus, İonesco, Asimov gibi yazarların sahneye uyguladıkları “uyumsuzluk tiyatrosu” diye adlandırılan eğilime ustalıkla katıldı. Godot”yu Beklerkeriin (En Attendant Godot) Paris”teki temsili (5 Ocak 1953) ilgiyle karşılandı; Öteki ürünleri birbirini izledi; Fin de Partie (Oyunun Sonu) 1956; Cendres (radyo oyunu, Küller) 1959; Oh! les Beaux Jours (Güzelim Günler) 1961; Sans (…sız) 1961; Le Depeuplear (Kök Kazıyıcı) 1971 vb. 1969″da Nobel Edebiyat Ödülü”nü kazandıysa da kabul etmedi.
Godot”yu Beklerken, yazarın ilk oyunudur; En Attendant Godot. İlkin 5 Ocak 1953″te Paris”te Théâtre de Babylone” de sahnelendi, büyük ilgi ve etki oluşturdu, hemen bütün dillere çevrildi (Türkçeye çeviren Ferit Edgü, 1963, 1970; Küçük Sahne”de, 1954; Ankara Sanat Tiyatrosu”nda, 1963-1964, 1967; Halk Oyuncularında, 1964; sahnelendi). İki perdelik oyunda Vladimir ile Estragon, serseri kılığındaki iki soytarı, ne ve kim olduğunu bilmedikleri bir kişiliği, Godot”yu beklerler. Uyduruk adlarla birbirlerine seslenerek bekleyiş, bırakılmışlık ve yalnızlık durumunu sürdürürken, anılar ve sorularla diyaloglarını ayakta tutarlar. İkinci perdede çıplak ağaçta birkaç yaprak açmıştır, efendi Pozzo ile uşağı Lucky” nin bedenlerinde kesin değişimler gözlenir, oyun kahramanları Godot”nun gene gelmeyeceğini öğrenince beceriksizce canlarına kıymaya çalıştılarsa da başarı sağlayamazlar; yazgıları bekleyiştir ve sürüp gidecektir. Her çeşit yoruma açık olan bu yeni deneme, Saçma Tiyatrosu”nun (théâtre absurde) en özgün ve etkili örneklerinden biri sayılır.