Atasözü; Atalarımızın uzun denemelere dayanan yargılarını, tecrübelerini, bilgece düşünce ya da öğüt olarak ifade eden ve kalıplaşmış biçimleri bulunan kamuca benimsenmiş özlü sözlerdir.
Deyim ise; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarıdır.
Züğürtlük zadeliği bozar
* Zengin, varlıklı ve soylu kimseler yoksullaşıp parasız pulsuz kalınca zamanla soyluluklarını da, itibarlarını da yitirirler.
* Hayatı belli bir çizginin üzerinde götüren ve çevresinden sürekli saygı gören soylu kimse yoksullaşınca, asilliğini unutur. Yoksulluk, nice değerleri yere çarpar, ufalar. Zengin, varlıklı ve soylu kimseler yoksullaşıp parasız pulsuz kalınca zamanla soyluluklarını da yitirirler.
* Soylu kimseler yoksullaşınca, soylulukları unutulur. Gerçekte, duygu ve düşüncede üstünlük olan soyluluk, halkımız arasında, genelde parasal üstünlük olarak kullanılmaktadır. Bu anlayıştan kaynaklanan bu söze göre, zenginlerin soylu kabul edilmeleri, soylu gibi davranmaları, zenginlikleriyle orantılı olmaktadır. Zenginliği elinden giden, yoksullaşan kişilerin toplumda eski değerlerini yitirdikleri, böyle kişilerin de yoksullaştıklarında soylu davranışlarını unuttukları anlatılmaktadır. Oysa bu sözler tamamen doğru olarak görülmemelidir. Zenginler arasında soysuzlar olabileceği gibi yoksullar arasında da soyluların olabileceği unutulmamalıdır.