Atasözü; Atalarımızın uzun denemelere dayanan yargılarını, tecrübelerini, bilgece düşünce ya da öğüt olarak ifade eden ve kalıplaşmış biçimleri bulunan kamuca benimsenmiş özlü sözlerdir.
Deyim ise; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarıdır.
İğneyi kendine çuvaldızı ele batır
* Kendisi en küçük bir sıkıntıya katlanamayan kimse, başkalarına çok büyük sıkıntı vermemelidir. Kendisi küçük kötülüğe katlanamayan, başkalarına kötülükler yapmaktan kaçınmalıdır.
* Önce küçük incitici bir işlemin bize yapacağı etkiyi düşünmeli, ondan sonra bunun daha ağırını başkasına uygulamanın doğru olup olmadığına karar vermeliyiz.
* Hoşa gitmeyen bir durumda insanlardan özveri istemeden önce, bu durumun getirdiği fedakarlığın bir kısmını biz üstlenmeliyiz ki, başkalarından özveri istemeye yüzümüz olsun. Öte yandan, bir iş yada bir konu hakkında başkasına öğüt vermeden, bunu önce kendimize yapmalıyız. Kendi nefsine söz geçiremeyen insanın yapacağı bir öğüt insanları etkilemez. “Söylediği iyi olsa, bunu kendisi yapardı” diye düşünürler.
* Başkasına bir kötülük yapmadan önce benzerinin bizde bırakacağı etkiyi düşünmeliyiz.iyi insan başkalarının kötülüğünü düşünmeyen insandır. Ancak karşılaştığımız kimi olaylardan sonra, kızgınlık ve öfkeyle başkalarına kötülük yapmayı düşünebiliriz. Böyle bir davranış kendi arzularımızı tatmin etmekten öteye gitmez. Bu gibi durumlar karşısında, tasarladığımız kötülüğün benzerinin hattâ daha hafifinin bize yapıldığını düşünürsek, kötülük yapmaktan vazgeçebiliriz. Çünkü kötülük yapan karşılığında mutlaka kötülük bulacaktır. Bizim başkasına çektireceğimiz kötülüğün acısını, bize kötülük yapılınca biz de duyacağız. Bunu göz önünde bulundurursak, hiç kimseye kötülük etmez, huzur içinde yaşar gideriz.