Suçlu; suç işlemiş, suçu, kabahati olan, mücrim demektir. İşte suçlu kelimesi ile ilgili cümleler.
– Beni affet suçluyum, mücrimim. (R. H. Karay)
– Biraz borçlu ve biraz cemiyete ve kendisine karşı suçlu yaşıyordu. (A. H. Tanpınar)
– Suçlu yaklaşık bir yıl sonra tutuklandı.
– Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse suçlu sayılmaz. (Anayasa)
– Ahmet ikinci derece cinayetten suçlu bulundu ve on yıl hapse mahkum edildi.
– İngiltere’de bombalı saldırı zanlıları suçlu bulundu.
– Ali mahkemede suçlu bulundu.
– Sen suçsuz isen kim suçlu o zaman?
– Yargıç doğru karar verseydi, belki de suçlu suç işlemezdi.
– Her suçlunun başında hayâlî cezâsıyız / Her âşık aldatan kadının kalb ezâsıyız. (Y. Kemal)
– Bir suçlu hapisten kaçtı.
– Herkesin bir suçu var ama suçlu diye kimsenin karşısına çıkamam.
– Suçlu gözaltında tutulurken çok telaşlı görünüyordu.
– Eğer seni suçlu görsem senden hesap sorarım.
– Burada yargılananlar suçlu bulunursa ateşle yakılarak öldürülüyordu.
– Ben bu olayda kimseyi suçlu bulmuyorum.
– Suçluların ani, delice hareketleri gizli kalabilirdi. (A. Gündüz)
– Güvenlik güçleri Hasan’a sıradan bir suçlu gibi davrandı.