Akordeon, akordiyon ya da akordion; metal dilcikleri olan, körüklü ve klavyeli çalgı aletidir. Diğer bir ifade ile Akordiyon, bir körüğü harekete geçirmekle yaratılan hava akımının etkilediği serbest metal dillerinin titreşmesiyle ses çıkaran havalı çalgı demektir.
Akordiyonda ses, körüğün açılmasıyla emilen havanın körük kapanırken çalgıdaki metal dilciklere çarpmasıyla oluşur. Çalgının klavyeleri uyumlu seslerin elde edilmesini sağlar. Klavye tuşlarının her biri metal dilciklere bağlıdır. Tuşlara basınca, bunlara bağlı olan metal dilcikler açılır ve hava akımıyla titreşerek ses verirler. Çalgı iki elin birlikte hareketiyle çalınır. Kayışla omuza asılan çalgının çalınması sırasında sol el körüğü açıp kapatırken bas düğmelerine de basar. Sağ el parmaklarıyla ise, sayısı 10 ile 16 arasında değişen bir sıra tuşa basılarak istenilen düzenli sesler elde edilir. Bas sesler melodiye eşlik ederek akort tutar. Çalgının çalışması sırasında her iki elin de uyumlu hareket etmesi gerekir.
Akordiyonun atası Hçekel’in yaptığı hyyshamonika adlı çalgıdır. Bu çalgıyı geliştiren Eschenback ve Christian Dietz, aeoline ve aerophone adlı iki çalgı yaptılar. 1822’de Buschmann’ın handaolin adı verilen el armonikasından sonra, 1827’de C. Buffet çalgıya bugünkü biçimini verdi; 1872’de akordeon adını aldı. Akordiyon Türkiye’de, özellikle Artvin yöresinde çok kullanılan bir çalgıdır. Yöre halkı bu çalgıya fisgarmoni adını vermiştir.