A harfi ile başlayan bitki yani baş harfi A ile başlayan bitki adı hangileridir? İşte A harfiyle başlayan bitki ismi ve o bitki hakkında bilgi.
Canlılar aleminin ikinci büyük bölümü olan bitkiler, yeryüzündeki ağaçlar, otlar, sebzeler ve denizlerdeki yosunların meydana getirdiği topluluktur. Bunlar, bittiği yere kökleriyle bağlanır, insan ve hayvanlar da olduğu gibi büyüyüp gelişir ve sonra ölür. Diğer bir ifade ile bitki; bulunduğu toprağa kökleriyle tutunan, gelişip döl veren, yaşama süresi dolduktan sonra kuruyarak varlığı sona eren yosun, ot, ağaç gibi canlı varlıkların ortak adıdır.
A harfiyle başlayan bitki adı
– Abanoz Ağacı
– Abdüsselam otu
– Abdestbozan otu
– Abelya
– Acem Borusu
– Acı ağaç
– Acı badem
– Acı bakla
– Acı biber
– Acı çiğdem çiçeği
– Acı karpuz
– Acı marul
– Acı pelin
– Acı yavşan
– Acıelma otu
– Acur
– Açelya
– Ada Çayı
– Ada soğanı
– Adamotu
– Ademotu
– Adi Cehri
– Adi pelin
– Afrika zambağı
– Avşar otu
– Afyon
– Agave
– Ağaç çileği
– Ağaç kavunu
– Ağu otu
– Ahlat
– Ahududu
– Ak söğüt
– Akasya
– Akçaağaç
– Akçabardak
– Akdarı
– Akdiken
– Akpelin
– Alıç
– Allium
– Aloe Vera
– Altın Çilek
– Altın Kökü
– Altınbaşak otu
– Altın çanı
– Amber çiçeği
– Amber kabuğu
– Amberbaris
– Anasına babasına pay veren
– Anason
– Andız otu
– Antep fıstığı
– Araka
– Arap zamkı
– Arapsaçı
– Ararot
– Ardıç
– Arı çiçeği
– Arı otu
– Armut
– Arpa
– Asilbent
– Aslan pençesi
– Aslanağzı
– Aslandişi
– Aslankuyruğu
– Asma
– Aspir
– Aster
– At Kestanesi
– Atatürk Çiçeği
– Ateş Çalısı
– Ateş Çiçeği
– Ateş Dikeni
– AtKuyruğu
– Avize Çiçeği
– Avşarotu
– Ayçiçeği
– Ayı gülü
– Ayı mantarı
– Ayı pençesi
– Ayı sarımsağı
– Ayı üzümü
– Ayıt
– Aylandız
– Aynısefa
– Ayrık otu
– Ayrık kökü
– Ayva
– Ayvadana
– Azakeğeri
Abanoz Ağacı
Abanoz tropikal bölgelerde yetişen bir ağaç türüdür. Çok sert bir odun türüdür. İyi cila tutan bir ağaç türüdür. Odunun öz bölgesi siyah renklidir. Bu yüzden pek çok ülkede abanoz siyah ile aynı anlama gelmektedir.
Abdüsselam otu
Abdüsselam otu, Antalya çevresinde yetişir. Geniş yapraklı ve kökü insan şeklindedir. Fena kokusu vardır. Tohumları, bitkisi kullanılır. Mafsal ve baş ağrılarına lapası yapılıp konulursa ağrıları geçirir. Suyundan buruna çekilir veya koklanırsa insanı uyutur. Suyu gargara yapılırsa diş ağrısını geçirir. Bu bitkinin tohumları yutulursa rahim hastalıklarını giderir. Şehveti artırır, idrar yanmasını, kanın hararetini keser. Bu otun her derde deva olduğunu söylenir.
Abdestbozan otu
Rutubetli yerlerde, çayırlarda, yol kenarlarında ve bahçelerde yetişir. Boyu altmış ila yetmiş cm. arasındadır. Ağacı, kökü (ezilip mayi yapılarak) kullanılır. Kimyasal olarak siyah ve yeşil boya elde edilir. Kökü çok acıdır. Çıbanların olgunlaşmasına yardım eder.
Kökünden yapılan çay, birer saat ara ile bir kaşık olmak üzere günde on iki kaşık içildiğinde; bağırsak gazlarını giderir. Mideyi kuvvetlendirir ve yanmasını önler. Ter ve balgam söktürür. Göğüs ve baş ağrılarını geçirir, vücuda dinçlik verir. Burun kanamalarını keser, ateşi düşürür. Bademcikteki şişlikleri indirir. İdrar yolları rahatsızlıklarına iyi gelir.
Abelya
Abelya, hanımeligiller familyasına ait, çalıları kapsayan bitki cinslerine verilen genel bir ad. Dalları tüylü, yaprakları ılıman bölgelerde hep yeşil kalır, soğuk yerlerde ise kış geldiğinde dökülür. Temmuz ayının ortasından başlayarak dallarının ucunda 15–25 cm uzunluğunda, salkım biçiminde çiçekler açar.
Acem Borusu
Acem Borusu; güzel çiçekleri için yetiştirilen, tıpkı sarmaşıklar gibi uzun ömürlü ve tırmanıcı olan bir bitkidir. İyi güneş alan yerlerde hızlıca uzar ve güneşi çok sever. Güzel peyzajlar oluşturabileceğiniz bu bitki, arsız bir büyüme gösterir ve ılıman iklimli bölgelerde ağaçları sararak boğabilir. Bu özelliği nedeniyle kurumuş bir ağaç gövdesine ya da bir duvara sarılarak bahçelerin dizayn edilmesi mümkündür. Şayet değer verdiğiniz ağaçlar varsa, onları Acem Borusundan uzak tutmalısınız.
Acem Borusunun Anavatanı ABD”dir fakat Türkiye”ye İran”dan gelmiştir. “Acem” olarak adlandırılmasının nedeni de budur. Halk arasında Borazan çiçeği veya Trompet çiçeği olarak bilinir. Campsis türündeki bitkilerin tüm dünyada en fazla bilinen türü Radicans”tır. İşte bu bitki, bizde Acem Borusu adıyla bilinir.
Acı ağaç
Acıağaç, Simaroubaceae familyasından 2-3 metre boyunda küçük bir bitki türü. İnce kabuklarının üzerinde sarı benekler vardır. Çiçekleri kırmızıdır. Sıcak ülkelerde yetişir. Bu ülkelerde acı ağaç kabuklarından yapılan kaplardan su içenlerin kuvvetleneceğine inanılır. Hekimlikte; kökü, kabuğu ve odunu kullanılır.
Acı badem
Badem daha çok Türkiye, İran, Suudi Arabistan, Lübnan, Suriye, Ürdün ve İsrail gibi ılıman iklimlerin olduğu ülkelerde yetişir. Tatlı ve acı badem olarak ikiye ayrılır. Acı badem badem yağı, yemeklere lezzet katmak için kullanılmaktadır. Tatlı badem ise genelde çiğ olarak tüketimektedir. Bademin bir yan ürünü olan badem sütü aynı zamanda lezzetli bir içecek ve inek sütüne alternatif besindir.
Badem son derece yüksek besin ihtiva eder. E vitamini, kalsiyum, fosfor, demir ve magnezyum açısından zengin bir kaynaktır. Ayrıca, çinko, selenyum, bakır ve niasin içerir. Diğer bütün türleriyle karşılaştırıldığıda besin değerleri ve faydalı bileşenleri ile ön plana çıkmaktadır.
Acı bakla
Acı bakla, baklagiller familyasından, 200 kadar türü içeren bitki cinsi. 3000 yıl önce bazı türlerinin tarımına başlanmıştır. Çiçekleri dik salkımlar şeklinde kümelenmiştir, 30–120 cm’e kadar boylanabilir. Yabanıl türlerin çoğu Akdeniz çevresinde ve Kuzey Amerika’da yetişir.
Acı biber
Acı biber farklı türlerden, tadı acı olan biber çeşitlerine verilen ad. Uzun olanları sivri, ufak olanları cin biber olarak adlandırılır. Amerika kökenlidir. Bütün dünyada yiyecek ve ilaç malzemesi olarak kullanılmaktadır. Kırmızı biber, Amerika’da MÖ 7500’lü yıllardan beri insan beslenmesinin bir parçasıdır.
Acı çiğdem çiçeği
Acıçiğdem (Colchicum autumnale) : Güzçiğdemi olarakta bilinen Zambakgillerden, sonbahar aylarında çiçek açan, mor renkli, 10-30 cm boylarında zehirli bir bitkidir. Rutubetli yerlerde yetişir. Hekimlikte haricen kullanılır.
Acıçiğdem bitkisinin içeriğinde zehirli alkoloidler ve yine zehirli başka bileşikler içerir. Özellikle çocuklar için tehlikelidir.
Acı karpuz
Acı karpuz; Kabakgiller (Cucurbitaceae) familyasından, çok yıllık, sürünücü, sarı çiçekli, otsu bir bitkidir. aprakları kaba, derin parçalı, batıcı tüylüdür. Yeşilimsi sarı çiçeklerini yaz ayları boyunca açar. Yeşil lekeli sarı meyvesi, 5-12 cm çapında, elma iriliğinde, yarı küremsi, buruşuk yüzlü, süngerimsidir. İçinde 200-300 çekirdek bulunur. Kokusuz ve çok acı Fakat lezzetlidir. Güney bölgelerimizde, Mersin kıyısındaki kumlu aIanlarda yetişir. Öz suyunu çıkartırken çok dikkatli olunmalı çünkü bu su gözler için çok yakıcı ve tehlikelidir.
Acı marul
Yabani marul, eşek marulu, yağ marulu ya da has marul olan acı marul, papatyagillerden olan bir bitkidir. Boyları 25-150 santimetre arasında değişir. Tüylü ve dikensi yapraklara sahip olan bu bitki neredeyse her yörede ancak daha çok yol kenarlarında yetişir. Kendi kendine yetişen bu bitki adından da anlaşılacağı üzere gerçekten acıdır. Sapının alt kısımları ince dikenlerle örtülüdür. Yaz aylarında sarı çiçekler verir. İçinde beyaz süt bulunur. Ege ve Karadeniz bölgelerinde salatası yapılır, bitki böreklere katılır.
Acı pelin
Pelin otu, papatyagiller familyasından Anadolu’da doğal olarak bulunan bir yavşan türü. 120 cm’ye kadar uzayabilen bu bitki grimsi ya da beyazımsı yeşil renkli, parçalı yapraklıdır. Itırlı bir bitkidir. Hekimlikle kullanılır. Genellikle Akdeniz bölgesinde yetişir, kırmızı çiçekleri vardır.
Acı yavşan
Dışarıdan bakıldığında sıradan yabani bir ot olarak dikkat çeken Peryavşan (Acı Yavşan) otu, insanı pek çok hastalıktan kurtaran özel bir ottur. Bu özelliği nedeniyle binlerce kişi tarafından düzenli olarak tüketildiği bilinmektedir. Çoğunlukla Güney-Batı Asya”da bulunan bitkinin dışarıdan bakıldığında beyaz tonlarda tomurcukları dikkat çekmektedir.
Uzun ve ince bir gövdeye sahip olan ot, yukarıya doğru birkaç yaprakla uzanmaktadır. Baş kısmında ise genişleyen bir küme beyaz tomurcuk bulunmaktadır. Yayla tavşanı, tepe otu, meryem otu, acı yavşan otu gibi pek çok isimle bilinen peryavşan otu Türkiye”de çoğunlukla Doğu Anadolu şehirlerinde bulunmaktadır.
Acur
Acur, kabakgillerden, kabuğu çizgili ve nadiren tüylü, bir hıyar çeşidi gibi görünse de gerçekte bir kavun varyetesidir. Bu bitkinin meyveleri bazen düz, bazen yay gibi bükülerek 1 metreye kadar uzayabilir. Kabuğu beyazımsı yeşil renkte, üzeri hafif tüylü ve uzunlamasına çizgilidir.
Açelya
Açelya, fundagiller familyasının ormangülü cinsinden bazı bitki türlerine verilen ad. Anavatanı Kuzey Amerika ile Asya’nın tepelik bölgeleri olan bu bitkilerin çoğu ormanlarda, kayalık akarsu kıyılarında, bataklık ve gölge yerlerde yetişir.
Ada Çayı
Adaçayı, ballıbabagiller familyasından 500 kadar türü bulunan çok yıllık otsu bir süs bitkisi, Haziran ve temmuz ayları arasında mavimsi-mor renkli çiçekler açar. Boyu 30-60 cm kadardır. Yaprakları tanen ve uçucu yağlar bakımından zengindir. Türkiye’de bir çok türü hemen tüm bölgelerde yetişir. Anadolu adaçayı adı verilen türün boyu 120 cm kadardır. Yapraklarından içecek olarak yararlanılır. Tıbbi adaçayı ve misk adaçayı Türkiye’de yeşitrilen öteki türleridir.
Adaçayının anavatanı Akdeniz havzasıdır fakat ülkemizin çoğu bölgesinde yetiştirilebilir. Bu bölgeye yakın olan yerlerde daha kolay yetişir. Özellikle Doğu Akdeniz kıyıları adaçayı yetiştiriciliği için çok uygundur. Adaçayı dünyada ise daha çok sıcak iklimin yaşandığı yerlerde yetiştirilirse de Almanya gibi soğuk iklime sahip yerlerde de yetiştirildiği görülür.
Çoğu hastalıkta bir şifa aracı olarak kullanılan adaçayı insan sağlığı için önemli bir yere sahiptir. Daha çok çay olarak tüketilen adaçayı gargara, sirke, banyo suyu olarak da kullanılabilen bir bitkidir. İnsan sağlığı için birçok yararı bulunan adaçayını hamile ve emziren bayanların tüketmemesi gerekir. Ayrıca, Adaçayı en basit tabiriyle zihin açar. Yapılan araştırmalarda küçük miktarlarda adaçayının bile koklandığında ya da tüketildiğinde, insanlarda hafızayı güçlendirdiği, konsantrasyon ve odaklanmayı kolaylaştırdığı görülmüştür. Bu nedenle öğrencilerin ve yüksek zihinsel kapasite gerektiren işlerde çalışanların her gün biraz adaçayı tüketmesi çok faydalıdır.
Adaçayının yararlarından bir diğeri vücutta enflamasyonu yani yangıyı tedavi etmesidir. Bunun için yapabileceğiniz en kolay şey, adaçayı yaprağı çiğnemektir. Ancak acı tadı nedeniyle herkesin kolayca adaçayı yaprağı çiğneyemeyeceği düşünüldüğünde, adaçayı yağı ya da demlenmiş adaçayı çayı da aynı etkiyi gösterecektir.
Ada soğanı
Ada Soğanı diğer bir ismiyle yaban soğanı, (Lat. Pancratium) Amaryllidaceae (zambakgiller) familyasından süs bitkisi türüdür. Çok yıllık, büyük soğanlı, beyaz çiçekli ve otsu bitkidir. Akdeniz ikliminin hakim olduğu, Güney Asya ve Balkanlar bölgesinin güney kısımlarında yetişir. Koyu yeşil ve 50-150 cm boyunda yaprakları olan bu bitkinin soğanı oldukça iri ve esmer renktedir. Çiçekleri sapın tepesindedir. 80 türü olan bu bitkinin yaprakları uzunca bir şerit halindedir, çiçekleri beyaz, salkım biçimde güzel görünüşlü, tohum ve yavru soğanla üretilen, yeşil damarlı soğanı acı ve zehirli olup özellikle fare zehiri elde edilmesinde yararlanılır.
Ada soğanı yanlış ve aşırı kullanımda zararlı olsa da doğru kullanımında bir şifa kaynağıdır. Doktora danışılmadan tedavi amaçlı kullanılmamalıdır.
Adamotu
Adamotu (kankurutan, adamkökü, abdüsselamotu, köpekelması da denir), Patlıcangiller familyasından, çok yıllık, geniş yapraklı, mavi, beyaz, kırmızımsı, çok çiçekli, otsu, gövdesiz bir bitkidir. Büyük ve etli 5 çeşit adamotu yetiştirilir. Spazm çözücü, ağrı giderici olarak ilaç yapımında kullanılır. Ülkemizde adamotu Antalya çevrelerinde büyük kaya kenarları, boş araziler, henüz ekilmemiş boş tarlalarda yetişir. Ayrıca Ege Bölgesi ve Güney Anadolu Bölgesinde de yetişmektedir. Kökünün insan yapısına benzeyen ilginç görünümü nedeniyle, eski çağlarda batıl inanışlara konu olmuştur.
Adamotu zehirli bir bitkidir. Bu sebeple dikkatli kullanılması gerekir. Adam otunun kök ve tohum kısımları topraktan çıkarıldıktan sonra güneşte kurutularak toz haline getirilerek kullanılır. Toz haline getirilen adamotu, su ile karıştırılarak içilebilir veya merhem haline getirilerek de kullanılabilir.
Adi Cehri
Cehri, cehrigiller familyasından Rhamnus ve Frangula cinsini oluşturan küçük çalılara verilen ad. Herdem yeşil veya yaprak döken küçük çalılardır. Dallar diken uçludur. Yapraklar karşılıklı dizili, basit, tam veya dişlidir. Çiçekler küçük olup 4-5 parçalıdır. Meyve etli küçük ve suludur.
Adı Pelin
Adı Pelin otu da Pelinotugillerden olup 2 önemli alt grubu vardır. Asya”nın ılıman bölgeleri ile Avrupa”da yetişen Adı Pelin otu; A.vulgaris var. vulgaris ve Hindistan”da yetişen A.Pelin otu; A.vulgaris var. indicayı sayabiliriz. Pelin otu türlerinin muhtemelen Türkistan”dan dünyaya yayıl-dığı iddia edilmektedir. Tarihte ilk defa eski Mısırlılar, Romalılar ve Çinliler tarafından kullanıldığı ve sonra diğer ülkelerin kullanmaya başladığı ve en nihayet Amerika”ya götürülen bitkinin orada kısa sürede yabanileşerek yayıldığı bilinmektedir. Almanca BeifuB diye anılması yorgun ayaklara canlılık, derman verdiği inancından ileri gelmektedir. Bu nedenle ayağın yanında anlamına gelen BeifuB ismi ile anılır. Adi pelin otu Türkiye”nin Ege, Akdeniz, Marmara ve Karadeniz bölgesinde yabani olarak yetişir. Bahçe tarlalarda yetiştirmek mümkündür.
Afrika zambağı
Afrika zambağı, 80-100 cm boy yapabilen yaz- kış yeşil bir bitkidir. Haziranda açmaya başlayan çiçekleri Ağustos sonuna kadar göz alıcıdır. Çiçekleri yaprakların ortasından çıkar uzun sap üzerinde yer alır. Güneşli, yarı güneşli yerlerde yetişirler. Kaya bahçelerinde kullanıldığı gibi kesme çiçek olarakda kullanılır.
Afrika zambağı hem yerde, hem de saksı içinde yetiştirilebilen çok gösterişli ve dayanıklı bir çiçektir. Yüksekliği 1 metreye varan bitki yaz boyunca beyaz, mavi ve mor renklerde bol çiçek açar.
Seradan saksı içinde alabilirsiniz.Güneşi çok sever.Soğan olarak dikilecekse derinlik 10 cm. olmalı ve 50 cm. aralık verilmelidir. Yaz aylarında bolca sulanır. Saksıda olanlar için; kökleri saksıyı doldurmadıkça değiştirilmemelidir. Kışa dayanıklıdır. Tohumdan yetiştirmek mümkündür.
Avşar Otu
Avşar otunun halk arasındaki diğer isimleri azak eğeri, eğir otu ve meyhaneci otudur. Fakat Avşar otunun Latince ismi asarum europaeumdur. Avşar otu nisan ile mayıs aylarında siyahı andıran yani erguvani renkte çiçekler açar. Avşar otunun yapraklarının şekli böbrek şeklindedir ve sürünücü özelliktedir. Bu yaprakları ezdiğiniz zaman baharlı bir koku ortaya çıkar. Avşar otunun en çok sevdiği yer ise orman kenarlarındaki gölgelik yerlerdir.
Afyon bitkisi
Haşhaş bitkisinin tohum kapsülünden elde edilen koyu kahverengi, baygın kokulu, tadı acı, uyuşturucu bir madde. Haşhaş kapsülleri uygun olgunluğa erişince ortadan çizilir. Bu çiziklerden sızan beyaz, süt gibi lateks katılaşır ve özel bıçaklarla buradan alınır. Havanın etkisiyle rengi koyulaşan bu ürün afyondur; %7.5-15 morfin içerir. Afyondan morfin, kodein, tabain, papaverin, portopin ve narkotin gibi alkaloitler elde edilir. Türk afyonunda %4-8 narkotin ve %0.2-0.8 kodein bulunur. Afyon nispeten az zehirlidir fakat alışkanlık yapar. İçinde %10 morfin bulunan afyon tozu, ishal kesici ve yatıştırıcıdır.
Agave
Agave, Orta ve Güney Amerika’da yayılış gösteren sabırgiller familasından etli bitki cinsidir. Türleri Türkçede sabır otu ya da kısaca sabır olarak bilinir. Görünüşü benzer olan Aloe vera ile karıştırılmamalıdır. Aynı familyadan avize ağacına benzeyen sabır türleri popüler süs bitkileridir.
Ağaç çileği
Avrupa kıtasında ve Kuzey Anadolu’nun dağlık bölgelerinde yetişen bitkinin beyaz çiçekleri ve kırmızı meyveleri bulunur. Topluluk halindedirler. Meyvesi kurutulup ya da şurup haline getirilerek tüketilir. Meyvesi dutada benzetilir. Ağaç Çileği’nin bir diğer adıda Ahududu’dur. Kokusu oldukça güzeldir.
Ağaç kavunu
Ağaç kavunu, sedef otugiller familyasından meyvesi yenen bir bitki türü. Kalın ve sert kabuğu ile bilinir. Genelde bir süre saklandıktan sonra ya da hamur işlerinin içine katılarak tüketilir. Bazı kültürlerde meyve çayı yapımında kullanılır.
Ağu otu
Maydanozgillerden nemli yerlerde yetişen 1-2 metre boyunda zehirli bir bitkidir. Gövdesi kalındır. Saplarının alt kısmı erguvani renktedir. Yaprakları büyük, çiçekleri yayvan ve küçüktür. Terkibinde coniine vardır. Büyük baldıran ve küçük baldıran olmak üzere 2 çeşidi vardır. Ev ilaçlarında kullanılmaz.
Ahlat ağacı
Ahlat ağacı, Anadolu”nun birçok yerinde ve hemen her bölgede yetişen bir ağaçtır. Kurak havaya ve hava kirliliğine karşı dayanıklı bir ağaçtır. Kurak bölgelerde, ormanlarda rastlamak mümkündür. Yabani bir ağaç olması ve meyvelerinin armudu andırması nedeniyle bilinen bir diğer adı da yaban armududur. Yine halk dilinde çakal armudu veya çörtük adlarıyla bilinir. Ahlat, içerisinde meyve asidi, şeker ve tanen bulundurmaktadır. Çok yararlı bir meyve olduğu bilinmektedir. Ahlat ağacının boyu genellikle 10 metreye kadar uzanmaktadır. İlkbahar ayının ortalarında çiçek açar, sonbahar ayında meyve verir. Meyvesinin buruk bir tadı vardır. Doğada yabani bir şekilde kendiliğinden yetişebildiği gibi armut aşısı kullanılarak da yetiştirilmesi mümkündür. Meyvesi için olduğu kadar gölgesinden de faydalanılan bir ağaç türüdür.
Ahlat ağacı meyvesi siyah ve beyaz renkte iki farklı şekilde yetişmektedir. Taze olarak ve kurutularak iki şekilde tüketilebilir. Ancak tüketilmesi için olgunlaşması beklenmelidir. Aç karnına tüketildiğinde bağırsaklar için zararlı olabilir. Bilinen birçok faydası sayesinde alternatif tıpta sıkça tercih edilir.
Ahududu
Ahududu ya da frambuaz, gülgiller familyasından, yaz ve sonbahar mevsiminde kırmızı renkli ve tatlı meyveler veren bir bitki türü. Adı, ceylan anlamına gelen ahu ile dut kelimelerinden tamlamadır; harfiyen «ceylan dutu» anlamındadır.
Ak söğüt
Ak Söğüt, söğütgiller familyasına ait, 25–30 m. boylarında bir söğüt türü. Dere kenarlarında, çayırlarda ve sulak alanlarda görülür. Hızlı büyüyen, adını, yapraklarının alt yüzeyini, genç sürgünlerini ve tomurcuklarını kaplayan yumuşak, beyaz tüylerderinden alır. Kabuğu gençliğinde gri renktedir.
Akasya ağacı
Akasya ağacı, Baklagiller familyasından olan, sürekli yeşil yapraklı ve dikenli olan ağaç ya da ağaç türlerine verilen isimdir. Özellikle Avusturya’da sıcak ılıman ve yarı tropikal yerlerde ekilmeden kendiliğinden oluşan 600 türü kapsar.
Akçaağaç
Akçaağaç, Sapindaceae familyasının Acer cinsinden ağaç ve ağaççıkların ortak adıdır. Her mevsim yapraklarının renk değişikliğiyle yeryüzünün göz alan bitkilerinden Akağaç, Ilıman iklim seven ve genellikle Kuzey Yarım Küre”de yetişen bu bitki, bol ışıkta yaşamaya bayılır. Ara sıra yarı gölgeyi de tercih edenlerden. Bir piknik alanında karşılaştığınız bu bitkiyi ziyarete gittiğinizde sonbaharda yapraklarının sarı-kırmızı; yazın ise yeşil olduğunu görürsünüz. Çiçekleri ise sarı-yeşil beyaz ya da mor giyinmeye bayılırlar. Ülkemiz ormanlarında Akağaç”ın; Tatar Akçaağacı, Çınar Yapraklı Akçaağaç, Fransız Akçaağacı, Ova Akçaağaç ve Dağ Akçaağacı gibi çeşitleri mevcuttur. Aynı zamanda mobilya yapımı gibi pek çok sektörde de kullanılmaya uygundur.
Akçabardak
Göl soğanı çok yıllık, soğanlı ve otsu bir bitkidir. Bitkinin çan çiçeği, akçabardak, kar çiçeği, kabalak, sarıklı köklü gibi diğer isimleri de vardır. Çiçeklenme dönemi Mart-Haziran aylarıdır. Çiçekleri kardeleni andırır, farkı kardelen çiçeklerinin tek, göl soğanı çiçeklerinin ise 2-5 tanesinin bir arada olmasıdır. Leucojum cinsinin Türkiye’deki tek doğal türüdür. Karadeniz ve Marmara bölgesinde yetişmektedir.
Göl soğanı eski dönemlerden beri süs bitkisi ve tıbbi bitki olarak kullanılmaktadır. Bitkinin Alzheimer tedavisi için ilaç yapımında kullanıldığı bilinmektedir. Göl soğanı zehirli bitkidir, taze yumrusunun kusturucu etkisi vardır. Halk hekimliğinde ezilip çıbanlara sarılarak iyileştirici özelliğinden yararlanılır.
Akdarı
Buğdaygiller (Gramineae, Poaceae) familyasından, hayvan yemi için kültürü yapılan bir yıllık otsu bitki.
Akdiken
Akdiken diğer isimleri; Ateştacı, Barutağacı, Geyikdikeni, Rhamnus catharicus (catharica)’dır. Hünnapgiller familyasındandır. 1-3 m boyunda küçük veya çalı görünümünde bir ağaçtır. Dalları karşılıklı ve uçlarında diken bulunur. Fidanları taze iken grimsi gümüş iken olgunlaşınca siyah bir renk alır. Yaprakları karşılıklı yumurta veya kalp şeklinde kenarları kertiklidir. Çiçekleri yaprak diplerinden çıkar ve topluca demet gibi bir arada bulunur.Sarımsı yeşil renkli olup oldukça küçüktür. Çiçekleri yazın açar. Meyveleri önce yeşil olgunlaşınca siyah renkte yuvarlak ve bezelye büyüklüğünde ve içinde 5-8 mm çapında dört adet çekirdek bulunur. Tadı mayhoş ve biraz da acı olan meyveler bitkinin tohumunu taşırlar. Anayurdu Güney Avrupa ve Anadolu’dur. Kuzey Anadolu bölgesinin dağlık yerlerinde yabanisi yetiştiği gibi, park ve bahçelerimizde süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.
Akpelin
Pelin otu, papatyagiller familyasından Anadolu’da doğal olarak bulunan bir yavşan türü. 120 cm’ye kadar uzayabilen bu bitki grimsi ya da beyazımsı yeşil renkli, parçalı yapraklıdır. Itırlı bir bitkidir. Hekimlikle kullanılır. Genellikle Akdeniz bölgesinde yetişir, kırmızı çiçekleri vardır.
Alıç
Alıç Avrupa, Kuzey Amerika ve Kuzey Asya”ya özgü bir türüdür. Antioksidan bakımından oldukça zengin olan alıç 7 metreye kadar büyüyebilen, beyaz tonlarında çiçeklere sahip, dalları dikenli yabani bir ağaçtır. Meyveleri muşmula gibidir ve turuncu- kırmızı ve koyu sarı renklerinde görülürler. C vitamini açısından zengindirler ve faydalı besin değerlerine sahiptir.
Adi alıç
Adi alıç, gülgiller familyasından bir alıç türü. Ormanlarda yetişir. İlkbaharda açan çiçekleri beyaz ve pembedir. Meyveleri 6–10 mm çapında kırmızı ya da esmer kırmızıdır. Meyvelerinden reçel, marmelat ve macun yapılır. Kurutulan çiçek ve meyvelerinden infüzyon yolu ile de yararlanılır.
Allium
Allium, Alliaceae familyasına dahil olan ve soğan, sarımsak, pırasa gibi çok bilinen türleri içeren bir bitki cinsidir. İçermiş olduğu 1250 kadar tür ile dünyanın en büyük bitki cinslerinden biri olan Allium, bazı sınıflandırmalarda Liliaceae familyasına dahil edilmiştir.
Aloe Vera
Aloe vera, ülkemizde “tıbbi sarısabır” olarak da anılan, ana vatanı Afirka olan bir bitki. Tıbbi sarısabır, Asphodelaceae familyasından tıbbi amaçlarla kullanılan bir sarısabır türü. Yaprak, iki bölümden, meydana gelmiştir. Müshil olarak kullanılan ve antrakinonlar adı verilen maddeleri içeren yeşil kabuk bölümü ve Aloe jeli olarak adlandırılan müsilaj bölümü. Öyle ki içinde B1, B2, B3 ve B6 vitaminleri başta olmak üzere 12 çeşit vitamin, kalsiyum, demir, potasyum gibi toplam 20 farklı mineral ve alanine, arginine gibi adını pek bilmediğimiz ama vücudumuz için oldukça faydalı olan 18 farklı aminoasit olduğu söyleniyor.
Altın Çilek
Vitamin ve mineral şampiyonu olan altın çilek yumuşak kabuklu ve cherry domatesi andıran turuncu bir meyve.
Özellikle güneşli ve ılıman iklimlerde yetişen altın çilek, tatlı ve lezzetli bir meyvedir. Yaprakları tarafından tamamen hapsedilen altın çilek, Güney Amerika menşeilidir. İnka ve Peru meyvesi olarak da bilinen altın çileğin sırf Meksika”ya has 46 türü olduğu bilinmektedir. Yarım metre ila 3 metre yüksekliğine oluşan otsu bir bitki olan altın çilek, bir yıllık ya da çok yıllık olabilir. Farklı toprak türlerine uyumlu olan altın çilek verimsiz topraklarda ve saksılarda yetişilmesi zor bir bitkidir. Tohum yoluyla üretilen altın çileğin bazı türleri, diğer bitkilerden polen alarak döllenir. Yani üreme yöntemi de farklılık gösterebilir.
Pek çok farklı türü olan altın çileğin, bazı türleri yenilmemektedir. Ancak tipik bir altın çilek türü doku olarak domatese benzer. Tat olarak çilek ve ananas karışımı bir tada ve orta düzeyde bir asidik yapıya sahiptir.
Altın Kökü
Altın kökü ya da diğer adı ile ipeka bitkisi yurtdışında Rhodiola Rosea, daha çok ormanlık alanlarda yetişmektedir. Yeşil yapraklı bir bitki türü olan ipeka içerdiği nişasta ve şeker nedeniyle, karbonhidrat içeriğine sahip olan bir bitkidir. Güveotu ya da Altın çiçek isimleri ile de anılan ipeka, ortalama olarak 60 cm uzunluğundadır ve çoğunlukla sarı renkli olarak görülür. Çiçekleri ve kökleri oldukça şifalı bir bitki olan altın kökü (ipeka) içerisinde uçucu yağ da barındırmaktadır.
Altınbaşak otu
Altınbaşak, papatyagiller familyasından Solidago cinsini oluşturan yaz ya da sonbaharın sonlarında çiçek açan çok yıllık bitki türlerinin ortak adı. Altınbaşak otunun tarihi M.Ö dönemlere kadar uzanmaktadır. Tıp tarihinde yazılmış tüm kitaplarda bu bitkiden söz edilir. Şifa niteliği dünyanın her bölgesinde onaylanmış ve kullanılmaktadır. Latince ismi Solidago Virgourea”dır. Bilimsel araştırmalarda özellikle böbrek yetmezliği rahatsızlıklarında etkili olduğu saptanmıştır.
Altın çanı
Vatanı Kuzeybatı Çin”dir. Ülkemizde de yetiştirilmektedir. Drenajı iyi, kumlu topraklarda iyi gelişir. Kirece karşı dayanıklıdır. Şiddetli donlardan zarar görür. Soğuk yerlerde dallar donsa da kökten tekrar sürer. Ilıman ve güneşli yerleri sever. Yazın bol su ister. Tohumlar dar bir kanatla çevrilmişlerdir. Dağınık bir tepe yapar. Meyve kapsül meyve durumunda olup, sert ya da derimsi ve İki parçalıdır. Mart ayında yapraklanmadan önce açan çiçekleri açık sarı renklidir ve sürgünler üzerinde tek tek bulunurlar.
Amber çiçeği
Amber çiçeği, İkiçenekliler sınıfından; 50-100 cm boyunda, sarımtırak renkli, güzel kokulu bir bitkidir. Yapraklarında şekerler, uçucu yağ, A ve B vitaminleri vardır. Çiçekli dalları kullanılır.
Amber kabuğu
Amber Kabuğu Karaib Denizinde bulunan ve 33 milyon nüfusa sahip Antil adalarında yetişen “liquidamber-sığla ağacı” olarak adlandırılan ağacın kabuğudur. Amber Kabuklarının dışı kahverengiye yakın gri; içi ise sarı renklidir. Yakıldığı zaman hoş bir koku verir. Ülkemizde nadiren de olsa yetişebilen bu harika bitki türü dünyanın birçok bölgelerinde yardımcı tedavi unsuru olarak kullanılmaktadır. Özellikle Antil Adaları çevresinde yetişen amber kabuğu bitkisi sağlık açısından birçok faydalar sunduğundan dolayı uzmanlar tarafından da tavsiye edilmektedir. Sığla ağacı adını alan bir ağacın kabuklarından oluşan amber kabuğu bitkisinin dış yüzeyi kahverengine yakın gri bir renge sahip olmakta ve iç kısmı ise daha çok sarı renge benzer bir renge sahip olmaktadır.
Ayrıca yandığında harika bir koku yayan amber kabuğu bitkisi bu önemli niteliği sayesinde de birçok ülkelerde ev ve iş yerlerinin daha güzel kokması açısından harika bir tütsü görevi görmektedir.
Amberbaris
Amberbaris bitkisi; Yabani bir bitki olmasına karşın sarı renkten oluşan çiçeklerden oluşmakta olup kökünün ve yapraklarının oldukça acı olduğu ancak meyvelerinin ise oldukça tatlı olduğu bir bitkidir. Ortalama boyunun 2-3 metre civarında olduğu amberbaris bitkisi dünyanın pek çok bölgelerinde yetişmekte olup ülkemizin ise bazı bölümlerinde yetişmektedir. Meyvelerinin özellikle de C vitamini bakımından oldukça zengin olduğu amberbaris bitkisinin başlıca niteliklerinden biri de bu harika bitki türünün yalnızca köklerinin ve yaprak ve meyvelerinin kullanılabilmesidir. Gereğinden fazlaca kullanılmasının mide bulantısına ve baş dönmesine neden olabildiği amberbaris bitkisi bu nedenle aşırı dozajda kullanılmasının sakıncalı olabildiği uzmanlar tarafından belirtilmektedir.
Anason
Maydanozgiller ailesine ait olan anason tohumu, kökü, yağı ve yaprağıyla ilaç yapımında kullanılan bir bitkidir. Ana vatanı Asya olan bu bitkinin işlenmesi ilk olarak Mısırlılar tarafından yapılmıştır. İlk olarak koku vermek amacıyla kullanılmıştır. Ayrıca yiyecek ve içeceklerin içerisine aroma katmak amacıyla kullanılır.
Nem seviyesi orta derecede olan iklimleri seven anason bitkisi ülkemizde başta Ege olmak üzere Anadolu”da yetişir. Hasat edilme dönemi temmuz ve ağustos aylarına denk gelmektedir.
Andız otu
Latince “İnula Helenium” olarak adlandırılan andız otu, “yabani ayçiceği”, “elecampane” gibi isimlerle de anılmaktadır. Batı Asyanın yanı sıra Güney ve merkez Avrupa bölgelerine özgü bir bitki olan andız otu, Kuzey Amerika”da da yetiştirilmektedir. Andız otu, çok yıllık otsu bir bitkidir.
Ağustos ayında papatya benzeri çiçek açan andız otu, 1,5 metre yüksekliğe kadar büyümektedir. Dere boylarında, rutubetli çalılıklar arasında ve ormanlarda bulunan andız otu, birçok sağlık sorununun tedavisinde kullanılmaktadır. Güçlü içeriği sayesinde uzun yıllardır geleneksel tedavi yöntemlerinde yararlanılmaktadır. Sulak ve rutubetli alanlarda yetişen andız otu, güçlü kokusunun yanı sıra acı bir tada sahiptir.
Antep fıstığı
Antep fıstığı, sakız ağacıgiller familyasından yenebilen kabuklu bir meyve ve bu meyvenin ağacı. Bazı yörelerde Şam fıstığı olarak da bilinir.
Araka
Tane bezelye (araka): Kabuklu olarak yenmeyen, yalnız olgunlaşan iri taneleri yenen bezelye çeşididir.
Arap zamkı
Arap zamkı, Hashab ya da Senegal akasyası, Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişen ve zamk eldesinde kullanılan bir ağaç türüdür. Ticari değeri yüksek olan bir bitkidir. Anavatanı Arabistan yarımadasıdır.
Arapsaçı otu
Arapsaçı otu: ısırgangiller familyasına ait bir bitkidir. Isırgangiller cinsinin monotipik türü olan arapsaçı bitkisi ufak ve parlak bir bitkidir. Yeşil yapraklı bir süs bitkisi olan arapsaçı otu insan sağlığına bir çok yararı bulunan bitkiler arasında yer almaktadır. Daha çok Kuzey Akdeniz bölgesinde ve İtalya’da yetiştirilmektedir. Sağlık üzerindeki olumlu etkisi kanıtlandıktan sonra dünyanın her yerinde yetiştirilmeye başlayan arapsaçı otu rezene bitkisi olarak da anılmaktadır. Evlerde de yetiştirilebilen arapsaçı otunun özellikle yatıştırıcı etkisi bulunmaktadır. Yan etki içermez ve tamamen doğal, organik yetişmektedir. Kolayca yetiştirilebilen bu bitki salatalarda kullanılabilmekte veya haşlanarak çayı yapılabilmektedir. Ülkemizde daha çok rezene olarak bilinen ve diğer ismi arapsaçı olan bu bitki özellikle bebeklerde bir kaç damla olarak kullanıldığında rahatlatıcı özelliğe sahiptir. Arapsaçı otu rezenenin dışında başka bir bitki içinde kullanılmaktadır. Her iki bitkiye de arapsaçı otu ismi verilmesi karışıklıklara neden olabilmektedir. Bu nedenle rezene olarak bilinen arapsaçı otunun faydaları bilinmektedir. Fakat diğer arapsaçı otunu kullanmak istediğinizde ilk defa kullanacaksanız ve ürün hakkında bir bilginiz bulunmuyorsa kullanmadan önce doktora danışmanızda fayda vardır.
Ararot
Ararot, Marantaceae familyasının bir türüdür ve bu türün köklerindeki yumrulardan çocuklar ve hastalar için pelte, muhallebi gibi yiyeceklerin hazırlanmasında kullanılan sindirimi kolay bir nişasta üretilir. Kelimenin anlamı İngilizce arrowroot sözcüğünden gelmektedir.
Ardıç
Ardıç, servigiller familyasından Juniperus cinsine ait iğne yapraklı ağaç ve çalı formundaki taksonların ortak adı. Üremesi için bir başka türe bağlı olabilmektedir. Ardıç tohumları yere dökülür ancak bu tohumlar bir ardıç kuşu tarafından yenmedikçe çimlenme gerçekleşmez.
Arı Otu
Arı otu mor çicekli bir bitkidir, bazen çicek rengi sarı veya beyaz olabilir. Arı otu çicekli kalma zamanı 1.5- 2 aydır.Arı otundan daha uzun istifade için arı otu tohumu ekimi 15 günlük zamana yayılabilir. Arı otu çiceklerine konan arıların %25’i polen için, %752i ise nektar için gelmektedir. 1 dekar arı faselya otu merası kuvveti 2 koloni arıyı besler.1 dekar arı otu tarlasından 50-80 kg çok değerli leziz bal üretilir.
Armut
Armut, gülgiller familyasının Amygdaloideae alt familyasında sınıflanan Pyrus cinsine ait ağaç nitelikli bitki türleriyle, bu türlerden bazılarının yenilebilir meyvelerinin ortak adı. Her iki yarıkürenin ılıman iklim kuşağı ülkelerinde yetiştirilen armut, dünyanın en önemli meyve ağaçlarından biridir.
Arpa
Arpa buğdaygillerden taneleri malt ve yem olarak kullanılan önemli bir tahıl bitkisidir. Tarih öncesi devirlerdeki en önemli kültür bitkilerinden biri olmakla birlikte, ekonomik önemi olan bitkilerin başında gelmektedir.
Aslanağzı
Aslanağzı, Plantaginaceae familyasına ait, Antirrhinum cinsinden tek yıllık otsu bitki türlerinin ortak adı. Yakın zamana kadar, geniş çaplı DNA araştırmalarının sonuçları alınana değin, grubun Scrophulariaceae familyasına ait olduğu sanılmaktaydı. Boyu 40–80 cm’e kadar çıkabilir.
Aslan pençesi
Aslanpençesi, gülgiller familyasından bir bitki cinsidir ve Afrika, Asya ve Avrupa’da yaşayan, özellikle dağlık bölgelerde yaygın olan bir bitkidir. Dağlık bölgelerde çok tüylü şekilleri de vardır. Büyüklüğü ot ile çalı boyutları arasında olur. Çiçekleri küçük ve gösterişsiz olup taç yapraksızdırlar.
Asilbent
Asilbend bir ağacın öz-suyudur. Bu ağaç Cava ve Bor. neo taraflarında yetişir. Yaprakları uzunca yuvarlak, altları tüylü, çiçeklerinin dışı beyaz, içi kırmızı, meyvası da kırmızıdır. Zamanında bu ağacın gövdesine yarıklar yapılır.
Buradan asilbend dediğimiz özsu akar ve havada kuruyup donar. Bu özsu. yun içinde güzel kokulu esans, lar ve daha başka tesirli şifalı maddeler vardır.
Aslandişi
Bileşikgiller familyasından; yol kenarında, çayır ve hendeklerde yetişen bir çeşit bitkidir. Yaprakları rozet şeklindedir. Çiçekleri sarıdır. Taze yaprakları salata olarak da yenilebilir. Kökünde; Torexacin, levulin, inulin ve şeker vardır. Yaprakları ilkbahar; kökleri ise, sonbahar aylarında toplanıp, kurutulur.
Aslankuyruğu
Latince ismi Leonurus cardiaca olan aslan kuyruğu bitkisi, pek çok yabani otta olduğu gibi, aslında karşılaştığımız ama varlığından habersiz olduğumuz şifalı bitkiler içerisinde yer elde etmektedir. Baklagiller ailesinden olan bu bitki türü, yurdumuzda kimi yörelerde yer pırasası olarak da isimlendirilmektedir. Otların sık olabildiği alanlarda, yol kıyılarında, yurdumuzun her bölgesinde yetişebilmektedir. Boyu 1 metre yirmi santimetre civarındadır. Çiçekleri pembe renklidir. Bitkisel tedavi amacıyla gerek kalın yapraklarından gerek de çiçeklerinden faydalanılır.
Asma
Asmagiller, vantuzlu, tırmanıcı çalı görünümünde sarılgan bitkileri içeren bitki familyası. Karmaşık yapılı, kahverengi gövdesi olan yarı odunsu bir bitkilerdir. Parçalı, üzeri tüylerle kaplı yaprakları vardır. Küçük ve yeşil renkli çiçekleri salkım biçiminde olur. Sarı, yeşil, siyah meyveleri vardır.
Aspir
Aspir, papatyagiller familyasından 50–100 cm boyunda, yaz sonuna doğru sarı, krem, beyaz, kırmızı veya turuncu çiçekler açan bir bitki türü. Ayrıca kır safranı, papağan yemi, boyacı aspiri, haspir gibi isimlerle de anılır. Anavatanı Arabistan Yarımadası olup, İran, Hindistan, Pakistan gibi ülkelere yayılmıştır.
Aster
Aster yada Yıldızpatı, papatyagiller familyasından, geniş bir dağılıma sahip olan ve yaklaşık 600 türü bulunan bir çiçekli bitki cinsi. Aster Yunanca “yıldız” söcüğünden türemiştir. Çiçeğe bu ismin verilmesi çiçek başlarının yıldıza benzer şeklidir. Türlerin çoğu, güzel çiçekleri nedeniyle popüler bahçe bitkilerindendir.
At Kestanesi
Bilimsel adı Aesculus hippocastanum L. olan at kestanesi Atkestanegiller ailesinden bir ağaç türüdür. At kestanesi bitkisinin ana vatanı Balkan yarımadasıdır. At kestanesinin yetişmesi için bol ışıklı bir ortam gereklidir. Bu bitki yaz başında salkımlı beyaz çiçekler açar. Meyveleri 3-4 cm çapındadır, kestaneye benzer ve dikenlidir.
Atatürk Çiçeği
Atatürk çiçeği, Noel yıldızı veya Poinsettia’, anavatanı Meksika ve Orta Amerika olan sütleğengiller familyasına ait bir çiçek türü. Ortada küme oluşturan küçük sarı çiçekleri, taçyaprağa benzeyen, genellikle kırmızı renkli bürgülerle çevrilidir.
Ateş dikeni
Ateş dikeni, gülgiller familyasına ait, yaz kış yeşil kalan çalılardandır. Meyveleri halk arasında “Köpek Elması” olarak da bilinir. 3 metreye kadar boylanabilir. İnce uzun ve oval yaprakları vardır. Salkım şeklinde sarımtrak ve beyaz çiçekler açar. Dikenli bir çalıdır.
Ateş Çiçeği
Ateş çiçeği, ballıbabagiller familyasından doğal olarak Brezilya’da yetişen bir ada çayı türüdür.
Atkuyruğu
Atkuyruğu, atkuyruğugiller familyasından bitki cinsidir. Sulak çayırlar ve su kıyılarında yetişen, çok yıllık ve otsu bitkilerdir. Atkuyrukları “yaşayan fosil” olarak nitelendirilir. Genç sürgünleri ahır hayvanlarında zehirlenmelere neden olabilir.
Avize Çiçeği
Çok yıllık bir ottur. Geçirgen ve nemli toprağı, güneşli ya da yarı gölgeli bölgeleri tercih eder. Donlara dayanıklıdır. Bahçe ve yol kenarında görülür. Kumlu, killi ve tınlı topraklara uyumludur. 5 metre kadar büyüyebilir. Tabandan çıkan birkaç stem görülür. Uzun yaprakları düz ve serttir, 30 ila 50 cm. uzunluğunda, 2 ila 3,5 cm. genişliğinde olurlar. Yapraklar koyu yeşil, entire kenarlı, pürüzsüz, aküminattır. İnflorescence panikula halindedir ve 2,5 metreye kadar uzayabilir. Beyaz çiçekler çan biçimlidir ve bazen mor ya da kırmızı renkler görülür. Meyveleri 8 cm. kadar büyüyebilir. Çiçekler hermafrodit”tir. -15 dereceye kadar dayanıklıdır. Popüler bir süs bitkisidir. Yaz koşullarına bağlı olarak her yıl çiçek açmayabilir. Çiçeklerinin kokusu geceleri daha belirgindir. Tohumlar ekilmeden önce yirmi dört saat ılık suda bekletilmelidir. 20 derecede 1 ila 12 ay arasında çimlenirler. Temmuz, Ağustos ve Eylül aylarında çiçek açar. Bayındırlık”de görülmüştür.
Ayçiçeği
Ayçiçeği, papatyagiller familyasından çekirdekleri ve yağı için yetiştirilen sarı çiçekli bir tarım bitkisidir.
Ayı gülü
Şakayık adıyla da tanınan Mayıs ve Haziran aylarında çiçek açan ayı gülü, kökü ve tohumlarında şifa bulunan bir bitkidir. Ülkemizde 6 türü bulunan ayı gülü insan sağlığı açısından çok faydalıdır. Hakkında çeşitli efsaneler de bulunan ayı gülü hakkındaki bir efsaneye göre, tanrılar tarafından çok beğenilen ve kur yapılan Paeonia adındaki güzeller güzeli periyi kıskanan kıskanç bir tanrıça onu bin yapraklı bir çiçeğe dönüştürür. Bu çiçek, bir şakayık’tır (ayı gülü). İşte, efsane zamandan beri bu güzellik sembolü göz kamaştırıcı renk ve koku gösterisiyle her ilkbaharı aydınlatır.
Ayı mantarı
Ayı mantarı, Boletaceae familyasından, yenilebilen bir mantar türüdür. Latince adı Boletus edulis olan bu mantar en beğenilen mantarlardan biridir. Sote, makarna sosu, çorba, hatta çiğ olarak yenebilir.
Ayı mantarı, halk arasında porçini mantarı, “çörek mantarı” veya “bolet mantarı” isimleriyle de bilinmektedir. Ülkemizde yaygın olarak yetişen ayı mantarının etli şapka kısmı, sap kısmından daha koyu renklidir. Islakken parlar ve hafif yapışkandır. Rengi değişken, kestane veya soluk kahverengidir.
Ayı pençesi
Ayı pençesi, Acanthaceae familyasından Acanthus türlerinin ortak adıdır. Akdeniz Bölgesinde yaygın olarak yetişen, dikenli ve yüksek boylu otsu bitki. Çok sayıda küçük, erdişi çiçeğin oluşturduğu dik çiçek salkımları bulunuyor Çiçeklerin tabanında bürgüler (yaprak benzeri yapılar) bulunuyor.
Ayı sarımsağı
Ayı sarımsağı, nemli çayırlarda, gölgeli yerlerde, orman tabakasında ve çalılıkların altında kendiliğinden yetişen, ağır sarımsak kokusu ile başka bitkilerle karıştırılması pek mümkün olmayan ve ülkemizde yetişebilen önemli bir bitkidir.
Ayı üzümü
Yaban mersini, veya ayı üzümü fundagiller familyasından ılıman iklimlere adapte olmuş bir üzümsü meyve türü. Anavatanı Kuzey Yarımkürenin serin ve dağlık bölgelerinde yetişen birçok türü vardır.
Ayıt
Ayıt, mineçiçeğigillerden, Akdeniz çevresinde yetişen, küçük ve ince yapraklı, mor, mavi, ak ya da menekşerenginde çiçekler açan, düzgün dallarından sepet örülen bir ağaççıktır.
Aylandız Ağacı
Aylandız Ağacı Kokar ağaç, diğer dillerde Türkçe anlamıyla cennet ağacı, Latince adı Ailanthus altissima”dır. Azakeğeri, Eğirotu, Meyhaneciotu adlarıyla da bilinir.
Sedefotugillerden; bir çeşit süs ağacıdır. Aylandız Ağacı Kokar ağaç, 30 metreye kadar uzayabilen ,çiçekleri uzun salkım şeklindedir. Kokusu keskindir. Bu yüzden Osuruk ağacı da denmektedir. Kötü kokulu olmasından dolayı daha yumuşak bir tabir ile Kokar ağaç denilmiştir. Meyveleri sonbaharda dökülmeden önce kızarır.
(Ailanthus altissima) Simaroubaceae familyasından Mayıs ile Haziran ayları arasında yeşilimsi sarı renkli çiçekler açar, anavatanı Uzakdoğu”dur. Buradan Avrupa ve Anadolu”ya yayılmıştır. Aylandız Ağacı Kokar ağaç, Hızlı büyüdüğünden bu ağaç gölge ağacı olarak ekilmiştir.
Aynısefa
Aynısefa bitkisi aynı zamanda halk dilinde “altıncık” olarak bilinmektedir. Yıllardır bilinen bir çiçektir. Aynısefa koku olarak çok hoş bir kokuya sahip bir çiçek değildir ve her yerde yetişen bir bitki soyundan değildir. Doğada nadir bulunan bir türdür. Aynısefa Calendula familyasına ait bir bitki türüdür. Aynısefa bitkisi turuncu ile güneş sarısı arasında bir renge sahip bitkidir.
Aynısefa bitkisinin iki çeşidi vardır tek taç yapraklı ve iki taç yapraklı olarak iki çeşitte incelenir. Aynısefa çok çiçek açan bir bitkidir ve akşam saatlerinde taç yapraklarını bükerek doğal bir ahenk oluşturur. Latince kökenli olan aynısefa Latince”den “küçük saat” olarak türetilmiştir. Çiçeğin çok açması ve sürekli canlı kalmasından dolayı bu isim verilmiştir.
Ayrık otu
Ayrık otu, buğdaygiller familyasından Asya, Kuzey Afrika ve en çok Avrupa’da bulunan bir bitki türüdür. Sarımtırak beyaz renkteki kökü kullanılır, ilkbahar ve Sonbahar aylarında toplanıp, kurutulur. Köklerinde yüksek miktarlarda potar ve şeker vardır. Mekkeayrığı (İdrisotu, Andropogon) denilen çeşidi de, ayrıkotunun özelliklerini taşır. Domuzayrığı (Cynodon dactylon) ise, zararlıdır.
Ayrık kökü
Ayrık kökü ayrık otunun köküdür ve bitkide asıl faydalı olan kısımdır. Dünya’nın her yerinde doğal olarak yetişme imkanı bulabilmektedir.
Ayva
Ayva, gülgiller familyasından 4–5 m boylanan, kırmızı kahverengi gövdeli meyve ağacıdır. Derine gitmeyen yüzeysel kök sistemine sahiptir.
Ayvadana
Dünyada yaygın olarak yetişmektedir. Tüm Akdeniz ülkelerinde, İskandinavya”nın kuzeyinden Güney Avrupa”ya, Sibirya”dan Hindistan”a kadar ve Amerika kıtasında yetişmektedir. Ülkemizde Bursa, Edirne, Elazığ, Giresun, Hakkari, İstanbul, Kars ve Muş civarında 2500 metreye kadar görülür.
Her türlü iklimde yetişir. Zengin nemli toprakları sever. Az da olsa tarımı yapılır. Çoğunlukla doğadan yabani olarak toplanır. Çok yıllıktır. Boyu yetiştiği yere göre 50 cm ile 2 m arasında değişir. Yaklaşık 5 parmak kalınlığında olan kök, açık kahverengidir ve çok yan köklüdür. Dikine çıkan gövde çok dallı, bol çiçekli ve üstü çok ince yumuşak tüylüdür. Koyu yeşil renkli 5-10 cm boyundaki yapraklarının kenarları hafif kıvrıktır, altları beyaz keçe gibi kıllarla kaplıdır. Alttaki yapraklar iki parçalıdır, ortadaki ve üstteki yapraklar karşılıklı dizilmişlerdir. Çiçekleri sarı, sarımsı kahverengi, kırmızımtırak veya kahverengidir, hazirandan eylül sonuna kadar açarlar.
Azakeğeri
Azakeğeri (Acorus calamus) Familyası: Yılanyastığıgiller (Araceae), Türkiye’de yetiştiği yerler: İzmit, Bolu ve Kuzey Anadolu.
Vatanı, Hindistan olan Avrupa, Asya ve Amerika’ya yayılmış olan depo köklü (Rizom) bir bataklık bitkisi. Türkiye’de bazı göl ve nehir kenarlarında rastlanır. Nisan-mayıs aylarında çiçek açar. Çiçekler erdişi, yeşilimsi, 5-8 cm boyunda olan bir sap (sapandiks) üzerinde sık ve çepeçevre dizilmiştir. Çiçekleri çevreleyen kın dik, yeşil ve yapraksızdır. Yapraklar parmaklar arasında oğuşturulursa, biber kokusuna benzer bir koku duyulur. Çiçekler tek başlarına çan şeklindedirler.
Kullanıldığı yerler: Kullanılan kısmı kökleridir. Bileşiminde kuvvetli kokulu uçucu yağ, asaron ve tanin vardır. Asaron bir antibiyotiktir. Fakat az da olsa zehirli etkiye sahiptir. Kuvvet verici, uyarıcı, mide hazımsızlığı, mide hiperasiditesine karşı, Azakeğeri 13. yüzyıldan beri tıpta kullanılmaktadır. Gaz söktürücü olarak ve pastalara koku vermek için de kullanılır.