Müfesser, bir lafızdır ki kendisine dahil olan bir beyan-ı tefsir veya beyan-ı takrir sebebiyle nastan daha açıktır.
Beyan-ı tefsir, bir sözdeki gizliliği kaldıran sözlü ifadedir. Beyan-ı takrir ise bir sözün tahsise veya mecaza ve tevile ihtimali olmadığını bildiren, o sözü kuvvetlendiren özel ifadedir.
Müfesserin hükmü, nesih ihtimali olmakla beraber kendisiyle amel ve itikad etmek vâciptir. Mesela,
فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
“Meleklerin hepsi de hemen secde ettiler” (Hicr 15/30; Sâd 38/73) âyetinde “كُلُّهُمْ” buyrulmakla bütün meleklerin secde ettikleri hakkında beyan-ı takrir yoluyla müfesser olmuştur. “أَجْمَعُونَ” buyrulmakla da meleklerin hep birden secdeye gittikleri beyan-ı tefsir yoluyla bildirilmiştir. (Ömer Nasuhi Bilmen)