Nas bir lafızdır ki lafzın sahibi olan kişinin ortaya koyduğu bir sebeple zâhirden daha açıktır. (Zahir, tek başına lafız işitilince ondan neyin kastedildiği derhal anlaşılan, derinden ve inceden düşünmeye ve tefekküre ihtiyaç olmayan bir lafızdır.)
Mesela,
وَاَحَلَّ اللّٰهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبٰواۜ
“Halbuki Allah, alım satımı helâl, faizi haram kılmıştır” (Bakara 2/275) âyet-i celilesi alışverişin helâl, faizin haram olduğunu ifade etmesi yönüyle zahirdir, açıktır. Alışveriş ile faizin benzer olmadığını beyan yönüyle ise nastır ve alışverişin faiz gibi olduğu iddiasını reddetmektedir.
Nassın hükmüne gelince, tevil, tahsis ve neshe ihtimali olmakla beraber, gramer yapışma bakarak kesin olarak anlaşılan şey ile amel etmek farzdır.
Kur’an- Kerim ile hadis-i şeriflerin mübarek lafızlarına da nas denir. Çoğulı ‘nusus’tur.