“Rabbimiz! Bizim günahlarımızı ve işimizdeki taşkınlıklarımızı bağışla ve (yolunda) ayaklarımızı sağlam tut. Kâfir topluma karşı bize yardım et” (Âl-i îmrân 3 / 147).
“Rabbim! Şüphesiz ben senden hakkında bilgim olmayan şeyi istemekten sana sığınırım. Eğer beni bağışlamaz ve bana acımazsan, şüphesiz ziyana uğrayanlardan olurum” (Hûd 11 / 47).
“Rabbim! Şüphesiz ben nefsime zulmettim. Beni affet” (Kasas 28 / 16).
“Rabbim! Beni, ana babamı, iman etmiş olarak evime girenleri, iman eden erkekleri ve iman eden kadınları bağışla” (Nûh 71 / 28).
Tövbe, bilerek veya bilmeyerek, açıktan veya gizlice işlenmiş günahlardan, hatalardan ve kusurlardan pişmanlık duymak, onları bir daha yapmamaya kesin karar vermek ve yeniden aynı günahlara düşmemek için çaba göstermektir. Tövbe; kulun işlediği küçük veya büyük günahlardan, yüce Allah’a karşı pişmanlık duyup da onları tekrar işlemeyeceğine dâir azm edip içinden söz vermesidir. Tövbe, Allah’tan özür dilemek, hatalardan dönüp Allah’a yönelmektir, işlenen suç, kabahat ve kusurlardan dolayı Allah’tan utanarak bağışlanmak için samimiyetle yalvarmaktır.