Bedir Savaşı, Hicret’in ikinci yılı Miladi 624 yılında Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) ile Mekkeli müşrikler arasındaki yapılan ilk savaştır.
Müslümanların Medine’yi yurt edinmesi Kureyşli müşrikleri endişelendiriyordu. Zira müslümanların giderek güçlenmeleri kendi itibarlarını sarsacaktı. Bu yüzden Medinelilere baskı yapmaya başladılar, onları tehdit ettiler. İki taraf arasında oluşan gerginlik gitgide büyüdü. Sonunda Mekkeli müşrikler ile Medineli müslümanlar Bedir kuyularının yakınında karşı karşıya geldi.
Müşriklerin ordusu 1000 kişi kadardı. Yanlarında 100 at ve 700 deve bulunmaktaydı. Müslümanlar ise 300 kişi civarındaydı. Müslüman ordusunda da 2 at ve 70 deve vardı.
Resûlullah (sav) Mekkelilere Hz. Ömer’i elçi olarak gönderdi ve Mekkeye dönmelerini teklif etti. Fakat onlar savaşta ısrar ettiler. Bunun üzerine savaş başladı.
Savaş, ikindiye doğru sayılarının azlığına rağmen müslümanların zaferiyle sona erdi. Allah, Ehl-i Bedir’e yardımını göndermişti. Başta Ebu Cehil olmak üzere 70 müşrik öldürülmüş, 70 kişi de esir alınmıştı.
Bedir zaferi, Arap yarımadasında müslümanların adının duyulmasına ve itibar kazanmalarına sebep oldu. İslâm’ın tebliği için de daha geniş imkânlar elde edildi.
Bedir Gazvesi’nin sonucu Medineli yahudileri büyük bir hayal kırıklığına uğrattı. Çünkü onlar Mekkeliler’in kazanacağını, böylece müslümanlardan kurtulacaklarını düşünüyorlardı. Bedir Gazvesi’nden sonra yahudi kabilelerinden Kaynukaoğulları ile müslümanlar arasında yaşanan gerilim küçük bir savaşa dönüştü. Sonunda Kaynukaoğulları şehirden çıkarıldı. Antlaşmayı bozmayan diğer iki yahudi kabilesi ise Medine’de kaldı.
Savaşta tam bir hezimete uğramış olan Mekkeli müşrikler, müslümanlardan intikam almak için yeminler ettiler. Savaşta öldürülen Ebu Cehil’in yerine Ebu Süfyân’ı Mekke’nin başkanlığına getirerek hemen yeni bir savaş hazırlığına giriştiler.