Suffa ehlinden bir fakir elinde bir kase dolusu üzümle Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e gelir ve hediye eder. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem hediyeyi kabul eder ve üzümden yemeye başlar… Bir tane yer ve tebessüm eder… İkincisini yer ve tebessüm eder… Öyleki hediyeyi getiren adam sevincinden uçacak duruma gelir… Sahabeler de dikkatlice Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’i izlemeye koyulurlar fakat gittikçe şaşkınlıkları artar… Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e ne hediye edilse Ashabıyla paylaşırdı… Fakat bu sefer paylaşmadı… Ve her habbeyi yiyişinde de tebessüm etmeye devam ediyordu… Öyleki anam babam ona feda olsun, kasedeki bütün üzümü bitirdi… Sahabeler çok şaşkınlar… Fakir adam ise sevincinden uçuyordu. Adam çıkıp gittikden sonra sahabeden birisi sordu; Ya Resulullah, neden bizide yediğinize ortak etmediniz? Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem tebessüm ederek buyurduki; Adam getirdiği bir kase üzümden dolayı ne kadar mutluydu… Bir tane alıp yediğimde üzüm acıydı… Sizi yediğime ortak ettiğimde gayri ihtiyari yediğiniz üzümün acılığından dolayı yüzünüzü ekşitip o adamın sevincini bozmanızdan mutluluğunu yarıda bölmenizden endişe ettim ve korktum…….. “Allahümme Salli Ala Seyyidina Muhammed”