Hapşırma Ve Esneme Hakkında Hadisler
Resulullah (sav)’ın yanında iki kişi hapşırdı. Efendimiz, bunlardan birine teşmitte bulundu (yani “yerhamukallah” dedi), diğerine teşmitte bulunmadı. Niye böyle davrandığı sorulunca: “Şu, Allah Teala’ya hamdetti, öbürü Allah Teala’ya hamdetmedi.” cevabını verdi.”
Ravi: Enes
Kaynak: Buhari, Edeb 127; Müslim, Zühd 53, (2991); Ebu Davud, Edeb 102, (5039); Tirmizi, Edeb 4, (2743)
Müslim’in Ebu Musa’dan yaptığı bir diğer rivayette şöyle buyrulmuştur: “Biriniz hapşırır ve hamdederse, ona teşmitte bulunun. Allah’a hamdetmezse teşmitte bulunmayın.”
Ravi: Ebu Musa
Kaynak:
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Kardeşine üç kere teşmitte bulun, üçten fazla (hapşırırsa) artık bu nezle olmuştur.”
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 100, (5036); Tirmizi, Edeb 5, (2745); İbnu Mace, Edeb 20, (3714)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Allah hapşırmayı sever, esnemeden hoşlanmaz. Öyleyse sizden biri hapşırır ve Allah’a hamdederse, bunu işiten her müslüman üzerine, yerhamukallah demesi hak (bir vazife)dir. Ancak esnemeye gelince, işte bu, şeytandandır. Biriniz namazda esneyecek olursa, imkan nisbetinde kendini tutsun ve “hah” diye ses çıkarmasın. Zira buy şeytandandır, şeytan kendisine gülüyor demektir.”
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Buhari, Edeb 125,128, Bedü’l-Halk 11; Müslim, Zühd 56, (2994); Ebu Davud, Edeb 97, (5028); Tirmizi,
Resulullah (sav) hapşırdığı zaman, yüzünü elleriyle veya elbisesiyle örterdi ve sesini de kısardı.
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 98, (5029); Tirmizi, Edeb 6, (2746)
Yahudiler, Resulullah (sav)’ın huzurlarında zoraki hapşırırlar ve bununla kendileri için yerhamukumullah demesini umarlardı. Resulullah ise onlara: “Allah size hidayet versin ve aklınızı ıslah etsin” derdi.
Ravi: Ebu Musa
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 101, (5038); Tirmizi, Edeb 3, (2740)