Av, ya öğretilmiş köpek, doğan, pars, atmaca ve şahin gibi bir hayvanla yahut yaralayan ve öldüren bir silahla veya tuzak kurmak, çukur kazmak, bıçak, kılıç ve kamış gibi keskin bir şeyi dikmekle yapılır. Bir hayvanın av için öğretilmiş bir hale geldiği, ya anlayış üstünlüğü ile veya bilen kimselere başvurarak sabit olur. Çünkü bu hayvanların öğretim süreleri onların durumlarına göre değişir. Bunun için belirli bir süre yoktur. Bu, İmam’ı Azam’a göredir. İki İmama ve İmam’ı Azam’dan diğer rivayete göre de, salıverdikten sonra çağrıldıkları zaman hemen koşup gelmeleri ile bilinir.
Bir av hayvanının öğretilmiş olmadığı sonradan anlaşılsa, mesela; Öğretilmiş olduğu hükmedilen azı dişli bir hayvan, avladığı hayvanın etinden yese veya tırnaklı bir avcı hayvan, çağrıldığı halde geri dönüp gelmese önceden ve sonradan avladığı hayvanın eti haram olur. Çünkü hayvan henüz öğretilmiş bir hale gelmedikçe, avladığı hayvanlar yenilmez.