Meshin caiz olmasının şartları şunlardır;
1. Mestler ayağa, abdest için ayaklar yıkandıktan sonra giyilmiş olmalıdır.
2. Mestler ayakları topuklar ile beraber her taraftan örtmelidir.
3. Mestler ile en az bir fersah yol yürünebilmelidir. Bir fersah, 3 mildir. Bir mil de 4000 mimari arşındır. Bu arşın ise yirmi dört parmak miktarıdır (Bir mil, 1,6 kilometredir. Buna göre mestlerle yaklaşık olarak 5 km. yol yürünebilmelidir).
4. Mestlerden her birinin topuklardan aşağı kısmında üç ayak parmağı miktarı bir delik olmamalıdır.
5. Mestler bağsız olarak ayakta durabilmelidirler.
6. Mestler dışarıdan alacakları suyu hemen içine çekerek ayağa ulaştırmamalıdır.
7. Abdest alanın ayaklarının ön tarafında (ayakta kesiklik, özürlülük gibi bir durumda) hiç değilse üç küçük el parmağıyla meshedecek kadar bir yer bulunmalıdır.
Mesh nedir?
Mest, ayakları topuklarıyla yani ayak bilekleriyle beraber örten bir tür ayakkabıya verilen isimdir. Ayaklara giyilen mestin veya sargının üzerine, elin ıslaklığıyla dokunmaya mesh deniyor. Diğer bir ifade ile Mesh, abdest alacak kimsenin ayaklarına giydiği mestlerin üzerine ellerini ıslatarak usulünce sürmesi demektir ki caizdir. Vaktiyle ayaklarını yıkamak suretiyle abdest alıp mestlerini giymiş bir kimse daha sonra abdest alacağı zaman bu mestlerin üst taraflarına el parmaklarının uçlarıyla mesheder, artık ayaklarını yıkamaya gerek kalmaz.