Nefâz, bir akdin, rükünleri, şartları ve hâricî vasıfları kendisinde topladığı için muteber olup üzerine eserin terettüp etmesidir. Sahih satış gibi. Bu şekildeki bir akde nâfiz denir, ona başkasının hakkı taalluk etmemiştir. Bunun tersine de “gayr-i nâfiz” denir.
Nefaz sözlükte “nüfuz etmek, delmek, işleyip öte geçmek” gibi anlamlara gelir. Klasik fıkıh kaynaklarında bir akdin işlerlik kazanması için, unsurlarının, kuruluş ve sıhhat şartlarının tam olarak bulunmasının yanında, yürürlük şartlarını da taşıması gerektiği belirtilmektedir. Akdin nefâz şartları, şahısların haklarını korumak için getirilen sınırlamalardır. Bu şartları taşımayan akitler, hemen yürürlüğe girmez, zarar görmesi muhtemel olan şahsın icazetine bağlanır. İcazet vermesi halinde akit anından itibaren hükümlerini doğurur.