Uzun zaman, inşaatçılar ev yapmak için daha çok, kireç taşlarını fırınlarda pişirerek elde ettikleri kireçten yararlandılar. Yüz elli yıl kadar oluyor ki, bu taşlara kil karıştırıldığında, havada olduğu kadar su içinde de daha çabuk sertleşebilen bir malzemenin elde edildiği görüldü: bu malzemeye çimento adı verildi.
Çimento, killi kalkerlerin özel fırınlarda pişirilip ezilmesi yoluyla elde edilen, belli oranda su katılınca çabucak kuruyup sertleşen, bu özelliği nedeniyle pek çok alanda yararlanılan, kum ve benzeri maddeler eklenerek yapı işlerinde harç olarak kul lanılan, ak ya da külrenginde toz demektir.
Modern makinelerin kullanılmasıyla bir sanayi dalı haline gelen yapı inşaatçılığında, çimento, temel malzemedir. Bir ülkenin gelişmişliği o ülkede kişi başına düşen çimento tüketimiyle değerlendirilebilir.
Çimento, yüzde 20 oranında kil ve yüzde 80 oranında kalkerden (kireçtaşı) oluşan bir karışımdır. Eğer bir ocaktan çıkarılan kil ve kalker karışımı, bu oranda ise, elde edilen bu çimento, tabiî (doğal) çimento olarak adlandırılır. Kil ve kireç taşı ayrı ayrı ocaklardan getirilmişse, bunlardan elde edilen çimento, sunî (yapay) çimentodur.
Çimento yapmak için uygulanan en yaygın usul, yaş metottur. Bu metotta kireçtaşı ve diğer maddeler suyla karıştırılarak önce bir hamur hazırlanır, sonra bu hamur bir fırında pişirilerek <klinker> elde edilir. Fırın, ortalama 200 metre uzunluğunda. 7 ile 8 metre genişliğinde, içi ateşe dayanıklı tuğlalarla örülmüş, bir çelik silindirdir. Kömür, fuel-oil ya da gazla ısıtılan fırın, kendi çevresinde, dakikada bir devir yapar. Günlük üretimi yaklaşık olarak 3000 tondur.
İri yuvarlak tanelerden oluşan klinker, daha sonra çok düşük oranda alçı taşı, yüksek fırın cürufu ya da uçuşan küllerle (bunlar, termik santralların bacalarından toplanır ve karışıma birleştirici ve sertleştirici bir nitelik kazandırır) karıştırılır ve nihayet ince toz halinde öğütülür.
Çimento, nemden koruyucu 60 kiloluk kâğıt torbalara doldurulur ya da inşaat yerine gelindiğinde basınçlı havayla boşaltılan 5 ile 40 tonluk sarnıçlarla yığın halinde taşınır. Çimento, bir süre sonra niteliklerini kaybedeceğinden çabucak kullanılmalıdır.