Tekerlek lastiği, otomobil, motosiklet, bisiklet gibi taşıtlarda, tekerleklerin jantını çevreleyen lastik bandaj kısmıdır. Bu lastik, genellikle, içinde havayla şişirilen bir iç lastiği barındırıp koruduğundan, dış lastik olarak da adlandırılır.
Lastikler, tekerleklerin karşılaştığı darbelerin etkisini azaltığı için, taşıtlara büyük bir rahatlık sağlar. Bu nedenle, bazı el arabaları bile lastikli tekerleklerle donatılır, içinde bir iç lastik taşıyan tekerlek lâstiği, hem yumuşak hem de sağlam olmalıdır. Lâstiğin pamuk ya da naylon ipliklerle, hattâ çelik tellerle örülen iskeleti kalın bir kauçuk (doğal ya da yapay) tabakasıyla kaplanır. Dış kısımda, tekerleğin yolda patinaj yapmasını önleyen ve yolda birikmiş olan yağmur suyunun dışa doğru atılmasını sağlayan kanalların yer aldığı bir sırt bulunur.
Radyal gövdeli lastiklerde, tekerleklerin yola yapışma niteliğini artıran ve araç hızla yol alırken tehlikeli patlamaları önleyerek güvenliği sağlayan çelik ipliklerden örülmüş bir iskelet vardır.
Tekerlek lâstikleri, iskeletin basınç altında sıcak lastikle kaplandığı vulkanizasyon potalarında kalıba dökülür. Kükürt bileşikleriyle yapılan bu vulkanizasyon işlemi, tekerlek lastiklerini daha dayanıklı ve daha yumuşak hale getirir.
Patlamaz ya da <tübles> denilen tekerlek lâstiklerinde iç lâstik bulunmaz. Bu lastiklerin iç yüzeyi yumuşak bir kauçuk tabakasıyla örtülür ve meydana gelebilecek küçük delinmeler içerdeki havanın basıncıyla kendiliğinden tıkanır.
Bir lastiğin dışında boyutları yazılıdır. Örneğin, 135X350 sayıları, dış lastiğin 135 milimetre genişliğinde olduğunu ve 350 milimetre çapında bir jant üzerine takılacağını gösterir.