Gotik üslûp (Gotik mimari) yada diğer bir ismiyle Gotik sanat; Avrupa’da 12’nci yüzyılda, Roman üslûbunu izlemiş bir mimarlık tarzıdır. Gotik üslûptaki yapıların başlıca özelliği, tonozların ve kapı, pencere gibi açık bırakılan yerlerin üst kısımlarının, sivri kemerler hâlinde olmasıdır.
Gotik üslûbun başlıca özelliği, sivri kemerler ve sivri kubbelerdir. Bu tarzdaki yapıların hemen hepsi, kiliseler, manastırlar ya da halkın hizmetine açık bulundurulan dinî amaçla yapılmış yapılardır. Gotik üslûp, başlangıçta «basit» olarak başladı, sonra gelişti «ışınlı» olarak devam etti, daha sonraları da «ışıldayan» tarzında gelişti. Roma tarzındaki yapılardan daha ince uzun, daha hafif, daha aydınlık olan gotik tarzındaki binalar, payanda kemerleriyle sağlamlaştırılmıştır. Gotik üslûptaki yapılarda, çok sayıda ve oldukça büyük pencerelere yer verildiğinden vitray sanatının da gelişmesi mümkün olmuştur.