Hasretin başımda bir atom gibi
İçimi kemirir yağmalar beni
Bin artçıyla şiddetli bir deprem gibi
Kaçtıkça tutupta sarmalar beni
Sararmış yapraklar yine bu güzde
Mutluyduk seninle hani biz sözde
Bir miskal aydınlık kalmadı gözde
Hasretin yürekten yaralar beni
Birdik seninle hani tek beden gibi
Ayrıldık yalnızız ikimiz şimdi
Acılarla demlendi bu aşkın dibi
Döndükçe hasretin kovalar beni
Mehmet ÖZEN