efkarlıyım meyhaneci
getir
getir de içeyim
ayrıldık sevdiğimle
dünyamın yönü döndü
bir kadehte sen iç dostum
dertlerimi söyleyeyim
ayrıldık sevdiğimle
gözümün feri söndü
deli gibi seviyordum
vurupta beni gitti
sevmiyorum dedi
beni karanlıklara itti
dünyamı başıma yıktı
beni mahfetti
ayrıldık sevdiğimle
ölmeden kefen ördü
bitirdi beni meyhaneci kardeşş
gel de kahrolma
saçını başını
gel de sen yolma
böyle meyhane köşelerinde
gel de sen olma
ayrıldık sevdiğimle
gözlerim ölüm gördü
azrail almadan
ahh o yar aldı canımı
ateş sardı bir anda
sağım solum
dört bir yanımı
meyhaneci kardeşş
yarasalar emdi
damarımda kanımı
ayrıldık sevdiğimle
ruhum bedende öldü….
Mehmet ÖZEN