İlmi adı “tilia”dır. Kurak topraklarda iyi yetişmeyen bir bitkidir, birçok çeşitleri vardır. Ihlamurun ilâç gibi kullanılan yeri güzel kokulu olan çiçekleridir. Bu çiçekler yaz ayları içinde ve bilhassa Temmuz Ağustos”ta toplanır, güneşte kurutulur. Karanlık dolaplarda kapalı kutular içinde saklanırsa koku ve hassalarını tamamıyla muhafaza ederler. Ihlamur çiçeklerinin 10 gramı su içinde çay gibi haşlanıp kaşık kaşık içilecek olursa; göğsü yumuşatıp balgamı söktürücü ve öksürükleri teskin edicidir.
Sıcak olarak içildiği için ayrıca hastaları terletmek suretiyle vücuttan hastalık zehirlerinin atılmasına yardım eder. Bunlardan dolayı akciğer ve nefes borusu hastalıklarında, nezle ve soğuk algınlığı hallerinde hastaları terletmek, göğüslerini yumuşatmak için de kullanılır. Ihlamur çiçekleri banyo sularına karıştırılacak olursa, bu sularda yapılan banyoların vücutta teskin edici bir tesiri görülmektedir.
Ihlamur suyu, papatya, portakal çiçeği ve melisa sulan ile kanştınlıp içilirse sinirleri teskin, yorgunlukları izale eder. Vücuda kuvvet ve rahatlık verir, hazmı kolaylaştırır. Çay gibi içilmeye devam edilirse, mide zafiyetini izale eder ve kan yapar. Balgamdan olan damar tıkanıklığını açar. Midenin rutubetini kurutur. Bağırsakları açar ve kuvvetlendirir.