Hikmet lügatta “ilim ve amelin birleşmesiyle meydana gelen üstün bir sıfat” olarak tarif edilir. Ayrıca edebe ve ahlaka dair çeşitli üstün sözlere de hikmet adı verilir.
Hikmet sahibi bir insan olabilmek için çok çalışmak ve her türlü ilimde başarılı olmak lazımdır. Bu üstün bir zekayı, zihin açıklığını ve ileri görüşlü bir kimse olmayı da gerektirir. Yüce Allah bir Ayeti Kerime’de: “Kendisine hikmet verilmiş olan kimseye muhakkak birçok hayır verilmiş olur” buyurmuştur. Hikmet sahibi kimseye “Hekîm” denilir.
Ahmed YesevVnin Hikmetlerinden
Dünyaya gelişin gayesi Allah’ı bilmek ve ona gereği gibi kulluk etmektir. Kişiyi iyi bir mümin olmaktan nefsi uzaklaştırır. Nefsine kapılan Hak yolundan uzaklaşır, şeytan yoluna girer, böylece hem bu dünyada hem de öbür dünyada rezil ve rüsva olur.
Dünya için gam çekme. Dünyanm zevklerine güvenme. Onun fanî ve vefasız olduğunu bil. Hak’tan gayrı her şeyi dilden ve gönülden terket. İnsanlara karşı haksızlıkta bulunma.
“Allah” diyen kullar, O’nun sonsuz rahmet ve mağfiretine sığman kimseler, cehennem azabım görmezler. Sen yaşıyorken dinin emirlerini yerine getir. Ahiret için hazırlan. Yaşanılmış hadiselerden ve hergün görüp durduğun ölümden ibret al.
Benim hikmetlerim dertlilere dermandır. Ondan nasibini almayanlar yolda kalırlar. Benim hikmetlerim âlemde destan gibidir. Sohbet bahçesini andırırlar.
Benim hikmetlerimin kaynağı Peygamberimizin mübarek hadisleridir. Kim bu sözlerden nasibini almazsa o cahil ve kötü kimsedir.
Benim hikmetlerim Kur’an-ı Kerim’in hüküm ve emirlerini, bunlardaki hakikat-leri dile getirir. Bu sebeple hikmetlerim âlemde sultandır, çölleri bile gül bahçesi haline döndürür.