Şer’i hükümler dörde ayrılır;
a) Kitap: Allah’u Teala tarafından müslümanlara
gönderilmiş olan Kur’an-ı Kerim, islami hükümlerde ana kaynaktır. Hükümleri Allah’u Teala tarafından belirlenmiştir.
b) Sünnet: Resul-i Ekrem (s.a.v.) tarafından sadır olan söz
ve fiillerdir. Kur’an da bulamadığımız hükümleri Hz. Peygamber (s.a.v.)’in sünnetine baş vururuz.
c) İcma: Manası; Azm, kast ve ittifaktır. Müctehidlerin
ittifak yoluyla Kur’an ve Sünnet’te bulunmayan konular hakkında ortaya koydukları hükümlerdir.
d) Kıyas: Manası; İki şeyi birbiriyle ölçmektir. Kitap,
Sünnet ve İcma yolu ile çözülemeyen (bulunamayan) meselelerde Kitap, Sünnet ve İcma ile ortaya konmuş hükümlerle mukayese edilerek hüküm verilir.
Bu konuda Hz. Peygamber’den şöyle bir örnek verebiliriz; Hz. Peygamber (s.a.v.) Muaz bin Cebel’i, Yemen’e vali olarak gönderirken, “Ya Muaz, bir hadise ile karşılaşırsan nasıl hüküm verirsin ? “ diye sormuştu. Hz. Muaz, “Allah’ın Kitab’ı ile ya Resulullah.“ diye cevap verdi. Resul-i Ekrem “Peki hükmü kitap ta bulamazsan nasıl hüküm verirsin ? “ Hz. Muaz, “Allah’ın Resulünün sünnetine baş vururum.“ diye cevap verdi. Resul-i Ekrem “Peki orada da bulamasan nasıl hükümedersin?“ Hz.Muaz, “O zaman reyimle (kıyas yaparak) hükümederim.“ diye cevap verdi. Hz. Muaz’ın bu cevabı Hz. Peygamberi memnun etmişti.