İslam tarihine Mekke dönemi diye geçen dönem 610 yılında ilk vahiy ile başlayan, 622 yılında Medine’ye yapılan Hicret’e kadar devam eden dönemdir. Bu dönem de nazil olan ayetlere “Mekki Ayetler“ denir.
Bu 13 yıllık dönem özellikle Hz. Peygamber ve İslamla şeref kazanan bir avuç müslüman için çok zor geçmişti. Mekke müşrikleri Hz. Peygamber ve ashabına her türlü hakareti, işkenceyi ve boykotu uygulamışlardı. İslam dini ilk şehidini bu dönem de vermişti (Hz. Sümeyye ve Hz. Yasir). Bütün bunlara karşı Hz. Peygamber ashabıyla “Darul Erkam“da gizli buluşarak bu saldırılara karşı strateji belirlemişti. Yine bu dönemde Resul-i Ekrem”in izniyle Habeşistan Hicretleri (birincisi ve ikincisi) gerçekleşmişti.Hz. Peygamberin en yakınlarının (Hz. Hatice ve Ebu Talib) vefatı olan yıl yani “Hüzün yılı“ da Mekke dönemindedir. Hz. Peygamberin her türlü hakarete ve işkenceye uğradığı Taif yolculuğu da bu dönemdeki önemli hadiselerdendir.
Yine İslamın Medine’liler tarafından tanınması, Hz.Peygamber ve ashabı için Medine’ye hicretin yolunu açan, Medine’li müslümanlarla yapılan “Akabe Biatları“ bu dönemde olmuştu. İslam tarihinin en önemli hadisesi olan ve iman ile küfür arasındaki çizgiyi bir kez daha netleştiren “Mirac“ hadisesi bu dönem de vuku bulmuştur.Ve nihayet, bu dönem 622 yılında Hz. Peygamber ile Hz. Ebu Bekir’in Medine’ye doğru yolculukları ile yani Hicretin başlaması ile son bulur.